Μπορεί και να μην σε ενδιαφέρει πολύ σαν είδηση, αλλά είναι ο ορισμός της. Η Argentina έγινε η δεύτερη χώρα σε όλη την Αμερικανική Ήπειρο που αναγνωρίζει πλήρη δικαιώματα σε όλων των ειδών τα ζευγάρια. Αυτό τώρα υποθέτω ότι για λόγους συντομίας και μόνο αποκαλείται gay γάμοι, γιατί στην πραγματικότητα γάμος δεν υπάρχει. Ούτε καν μέχρι τα σκαλοπάτια της Εκκλησίας, εκτός και αν πέσεις σε «προχώ» παπά που είχε δει στον ύπνο του την Virgen ως Lady Gaga. Αλλά ψιλοαπίθανο το κόβω, τι λες και εσύ;
Ουσιαστικά ο νόμος προεκτείνει τα δικαιώματα των μεν και στους δε. Και δεν μιλάμε για κοινές φορολογικές δηλώσεις και τέτοια. Αυτά είχαν ήδη ρυθμιστεί. Μιλάμε για τα πιο δύσκολα: όσο δικαίωμα έχει ο Gonzalo και η Ceci να υιοθετήσουν παιδί (δηλαδή, να παιδευτούν μέχρι να απορριφθεί η αίτηση), άλλο τόσο το έχει το δικαίωμα ο Gonzalo και ο Leo. Ή η Cristina με την Ingrid. Σου δίνω ένα παράδειγμα για να καταλάβεις γιατί πράγμα μιλάμε.
Μην φανταστείς ότι ήταν εύκολη απόφαση για μια χώρα αυστηρά Καθολική. Έξω από το κτίριο του Congreso (φωτογραφία) είχαν μαζευτεί τα αντίπαλα στρατόπεδα. Από τη μία οι ουρσουλίνες της Καθολικής Εταιρείας (σε συμμαχία με τους Ευαγγελιστές, που σε άλλη περίπτωση, ούτε να τους φτύσουν) και απέναντι οι γνωστές πολύχρωμες οργανώσεις. Οι μεν με σταυρούς και rosariοs να φωνάζουν για τις αξίες, οι δε με μπαλόνια και χιουμοριστικά πλακάτ να ζητούν ισότητα.
El esplendor de la Democracia, σχολίασε ένας δημοσιογράφος. Και μέσα στη Γερουσία, το Honorable Senado de la Nación, συνεδρίαζαν live για να πάρουν την απόφαση.
Για περίπου 15 ώρες είχαν ακουστεί αυτονόητες αλήθειες, υπερβολές, τερατολογίες. Μέχρι και κλάματα έπεσαν όταν ένας γερουσιαστής σχεδόν αποκάλεσε μια συνάδελφό του «ναζί». Η δε ναζί συνάδελφος έβαλε τα κλάματα και επειδή έκλαιγε άσχημα, ο άλλος αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη.
Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας. Σοβαρά στο λέω. Όχι σαν εδώ που βρίζουν το Μνημόνιο και μετά πάνε και το ψηφίζουν.
Ειδικά στη Γερουσία της Argentina το πράγμα είναι αλλιώς. Ως γνωστόν οι Γερουσίες σε όλο τον κόσμο ουσιαστικά βάζουν τη σφραγίδα στους νόμους που πριν έχει ψηφίσει η Βουλή. Υποτίθεται ότι εκεί τα μέλη είναι πιο σοφά για να αποφασίσουν. Δεν έχει ας πούμε όψιμες κουμουνίστριες και γραφικούς υπερπατριώτες. Τώρα που το σκέφτομαι, φαντάζεσαι να είχαμε ακόμα στην Ελλάδα Γερουσία; Εκτός από τους «υπαλλήλους της Βουλής», θα είχαμε και τους «υπαλλήλους της Γερουσίας» με 38 μισθούς και 40 επιδόματα. Χώρια οι συντάξεις. Ούτε άλλα τρία Μνημόνια δεν θα μας έφταναν για να τα βγάλουμε πέρα.
Για να μην στα πολυλογώ, ο νόμος είχε ήδη ψηφιστεί στη Βουλή και υποτίθεται ότι τα «κουκιά» στη Γερουσία έβγαιναν για να τελειώσει το ζήτημα. Οι περονιστές που έχει το Cristinάκι μου (el oficialismo, όπως λέμε) ήταν αρκετοί, δεδομένου ότι και από την Αντιπολίτευση υπήρχαν θετικές ψήφοι.
Ωστόσο, οι πιέσεις που ασκούνταν όλο αυτό το διάστημα στους γερουσιαστές ήταν αφόρητες: Καθολική Εταιρεία, Οργανώσεις και Παραεκκλησιαστικά Malls απειλούσαν να πάνε τον ΦΠΑ στο 50% και τον γερουσιαστή που θα ψήφιζε «ναι» να τον στείλουν στη Ρηγίλλης να ακούει διάλεξη με την Κατερίνα Παπακώστα. Χειρότερα και από την Κόλαση του Χρήστου Δάντη. Πόσο να αντέξει και ο σοφός γερουσιαστής; Αμα είναι και στα 90φεύγα, σου λέει να ψηφίσω και να φάω πόρτα την άλλη εβδομάδα από τον San Pedro?
Τελικά όμως, την πόρτα την έφαγαν τα Malls και η Καθολική Εταιρεία. Οι γερουσιαστές με μικρή έστω διαφορά ψήφισαν υπέρ. Και το Παραπέτασμα του Ναού δεν έχει ακόμα ανοίξει στα δύο.
Αν με ρωτήσεις τι γνώμη έχω, θα σου πω ότι χάρηκα για την ήττα που έφαγε το εκκλησιαστικό κατεστημένο. Διότι το θράσος δεν το θέλει ούτε ο θεός. Δεν γίνεται μανίτσα μου να σε πιάσει ο πόνος για το πώς μεγαλώνουν τα παιδιά τώρα! Για τα χιλιάδες παιδιά των οποίων οι γονείς «εξαφανίστηκαν» την περίοδο της δικτατορίας (που με χαρά στήριζες και ευλογούσες) γιατί δεν σε έπιασε ο πόνος; Εκείνα δεν είχαν ψυχή; Ή μήπως δεν είχαν ψυχή τα χιλιάδες παιδιά που έτρωγαν από τα σκουπίδια την περίοδο της οικονομικής κρίσης; Ασε μας λοιπόν στην ησυχία μας και άντε να ραφτείς.
Για το θέμα των γάμων, τι γνώμη να έχω; Όταν ένας πολιτικός ογκόλιθος επιπέδου Σωτηρίου Χατζηγάκη έχει αποφανθεί ότι η «ελληνική κοινωνία δεν είναι ώριμη για τέτοια ζητήματα», τι γνώμη να πω;
Σοβαρά τώρα: τι γνώμη να έχω; Αν δεν μεγαλώνεις παιδιά, είσαι έξω από το χορό και μπορείς να περιφέρεις δόγματα και αρλούμπες. Όπως εγώ, οι καθολικοί ιερείς και οι ορθόδοξοι μητροπολίτες.
Απάντησε όμως εσύ αν ξέρεις: Πώς μεγαλώνουν σήμερα τα παιδιά; Με μπαμπά και μαμά που ξυπνούν το πρωί και τρώνε βιτάμ σοφτ; Με χωρισμένη μητέρα μόνο; Με celebrity μαμά; Με πολυάσχολο μπαμπά; Με δύο απελπισμένες μανάδες; Με ολίγη από μεσόκοπη γιαγιά; Με φιλιππινέζα μόνο; Με το playstation μόνο; Με το Facebook on line μόνο; Με Goody's κλαμπ sandwich σαλόνι μόνο;
Μπράβο στην Αργεντινή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για την εκκλησία, δεν είδα να αντιδρούν το ίδιο για το σκάνδαλο όταν παπάδες βίαζαν παιδάκια.
Πώς μεγαλώνει ένα παιδί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω μπει στη ζώνη του λυκόφωτος;
ΜΕ ΘΗΛΑΣΜΟ μεγαλώνει!
(παίζουν όλοι με τα νεύρα μου εδώ μέσα!)
Σωστά τα λες, εμείς έχουμε ολόκληρα κούτσουρα στη Βουλή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο τους πάντως, τόσα έχουν περάσει αλλά προχωρούν...
Συγχαρητήρια στην Αργεντινή! Πολύ θετικά νέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω κάποια στιγμή να έχουμε παρόμοιες ειδήσεις και από την Ελλάδα (ή ονειρεύομαι;...)
Αν είναι μετά το ΔΝΤ να δούμε και εδώ τέτοια... ΔΝΤ και πάλι ΔΝΤ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να σου πω τώρα εγώ???
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη μάνα σου το είπες???
Όπως πάντα (έγραψες), και ναι, ξέρω τι είναι να μεγαλώνεις παιδιά!!!!
υγ όταν χρειαστούμε πληροφορίες για Βαρκελώνη ελπίζω να βοηθήσεις, και δεν θα σε κυνηγάω όπως είπες!!!
Καλή σου μέρα...
Εχω γνώμη. Οχι για τα παιδιά. Για την υποκρισία και τη στενομυαλιά. Για το δήθεν και τη συγκάλυψη. Για το ότι δεν λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Για το ότι το παίζουμε comme il faut ενώ η καρδιά μας άλλα λέει. Για το ότι κλείνουμε τα μάτια μας μπροστά στα γεγονότα και τις αλήθειες. Ενα βήμα μπροστά είναι. Μου αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ θλιβερή διαφορά είναι ότι στην Ελλάδα, παρόλο που δεν έχουμε Γερουσία που θεωρείται κατεξοχήν συντηρητικός θεσμός, όχι μόνο δεν θα πέρναγε τέτοιος νόμος (εδώ ούτε το σύμφωνο συμβίωσης δεν προβλέφθηκε και για τους ομοφυλόφιλους), αλλά θα βλέπαμε έξω απ'τη βουλή ολόκληρη λαοθάλασσα που θα είχαν καλέσει οι παπάδες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που θέλουν οι άνθρωποι είναι η ελευθερία από τις επιπτώσεις, δλδ μία ζωή χωρίς συνέπειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι κληρικοί, που κάνουν ότι κάνουν, και οι γκέη και οι γονείς, και οι ειδικοί κάθε είδους.
Λάθος θεωρώ την εξίσωση των πάντων σαν ηθική στάση ζωής, λάθος θεωρώ την υπερβολική ενασχόληση με τα σεξουαλικά.
Σωστό θεωρώ να κάνει κανείς όσο περισσότερο καλό στους συνανθρώπους του και τον εαυτό του. Σωστό θεωρώ να αποφεύγει κανείς τις υπερβολές και καταχρήσεις κάθε είδους.
Σχετικά με το θέμα των γκέη, η θρησκεία έχει σαφείς απόψεις, σαφέστατα διατυπωμένες στις γραφές: γκέη ίσον αμαρτωλός, άρα η έννοια του γκέη γάμου είναι ασύμβατη με τις χριστιανικές αξίες. Ρητά και κατηγορηματικά, χωρίς κανένα ελαφρυντικό και καμμία εξαίρεση.
Εγώ έχω να πω ότι όσο περισσότερο ασχολείται κανείς με τα γεννητικά του όργανα, τόσο περισσότερο χάνει τον μπούσουλα και γίνεται έρμαιο των εξουσιών.
Την καλησπέρα μου.
το παιδί μεγαλώνει με αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι αγάπη μπορεί να δώσουν δύο άνθρωποι που πρώτα έχουν μάθει να αγαπούν τον εαυτό τους και τους γύρω τους.
η θρησκεία λέει και ότι η γη είναι επίπεδη και έχει όρια (γέννεσις). βιβλίο το οποίο λέει προφανώς ψέματα και το δεχόμαστε ως ιερό το 2010.
κατά τα άλλα cristinάκι rules!
καμια διαφωνια να υιοθετησουν και 2 και 3 μωρακια
ΑπάντησηΔιαγραφήαφου βεβαιως μαθουν να κανουν σχεσεις γιατι το 80% ειναι για το π..... κλαιγανε .
σορρυ που σας στην σπαω και δε το βλεπω ακτιβιστικα αλλα στην ελλαδα ζουμε αν θελετε να πιστευετε οτι ειναι ευκολο , εδω οι στρ8 χωριζουν καθε 2 και 3 χρονια γαμου
δε πιστευω σαυτα
συμφωνω οτιτα μωρα θελουν αγαπη και δεν εχει σχεση το φυλο
ΑπάντησηΔιαγραφήπιστευω στις λεσβιες γιατι ειναι πιο μονογαμικες και εχουν "αρχιδια" στο θεμα χαχα
Ελάχιστοι άνθρωποι είναι άξιοι να αναθρέψουν παιδιά, γι αυτό η κοινωνία είναι όπως είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαχεΊΟ είναι και για τα παιδιά σε τι γονείς θα πέσουν. σσρέιτ, γκέι, τους ίδους κινδύνους αντιμετωπίζουν να πάνε χαμένα.
Σαν τα αδέσποτα ζώα και τα παιδιά. Θέλει τύχη να βρουν καλό σπίτι .
Οι παπάδες βλέπω παντού το ίδιο σκατά είναι.
Οι γονείς ευθύνονται και για τα παιδιά που έγιναν παπάδες.
παπαδες ναι τα ιδια σκατα παντου σκατορατσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά κάνανε, αλλά διαφωνώ λίγο στο θέμα των παιδιών. Άλλο να μπορείς να ενώσεις απέναντι στο νόμο τη ζωή σου με έναν άλλο άνθρωπο, άλλο να παρακάμπτεις τους περιορισμούς της φύσης σε θέματα τεκνοποίησης. Αλλά από την άλλη υπάρχουν και ετερόφυλα ζευγάρια που δε μπορούν να κάνουν παιδιά. Και φυσικά υπάρχουν και ετερόφυλα ζευγάρια που δε θα έπρεπε να κάνουν παιδιά! Μπλέξιμο, ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένοι μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχουν ακριβώς σχόλια για το θέμα, η άποψη του καθενός είναι σεβαστή. Η tsaousa βέβαια είπε τη μεγάλη κουβέντα:
λαχείο είναι το πώς θα μεγαλώσει ένα παιδί και αν μεθαύριο θα ψάχνει ο γονιός τι πήγε στραβά.
Μία μόνο επιπλέον σκέψη: το λάθος σημείο στην περίπτωση των όσων αντιδρούν είναι ότι στο μυαλό τους υπάρχει το εξής μοντέλο: τα παιδιά με μπαμπά και μαμά θα μεγαλώσουν ευτυχισμένα τρώγωντας βιτάμ το πρωί. Παιδί με μπαμπά και μπαμπά θα μεγαλώσει σε σπίτι όπου θα γίνονται παρτούζες άπαξ ημερησίως.
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) όσες πιθανότητες έχει ένα παιδί να δει βιτάμ το πρωί, άλλες τόσες έχει να δει και παρτούζα.
Και κάτι ακόμα: παγίως διαμαρτύρομαι όταν ακούω έναν γονέα να εύχεται σε ζευγάρι με νεογέννητο παιδί: «να το δεις όπως επιθυμείς». Σε αυτή την ευχή κρύβεται μια τεράστια αποτυχία. Το παιδί γίνεται προέκταση του γονέα, ελπίδα και απαίτηση να κάνει όσα οι γονείς απέτυχαν (ή δεν μπόρεσαν) να κάνουν. Και το χειρότερο: το παιδί γίνεται η καβάτζα για τα γεράματα του γονέα, ώστε να πάρει το οικόπεδο ή το τριάρι. Για μένα αυτή η συναλλαγή είναι χειρότερη και από παρτούζα.
Να λοιπόν ένα πρώτο βήμα, κατά τη γνώμη μου. Αμεση αλλαγή της ευχής και της νοοτροπίας που αυτή κρύβει: «να το δεις όπως ΑΥΤΟ επιθυμεί».
Φυσικά το να αλλάξει η νοοτροπία είναι ένα ακόμα μπλέξιμο...
έχω να πάω σε μια βάφτιση σε δύο σάββατα. θα μου επιτρέψεις να χρησιμοποιήσω την ευχή που έγραψες στην κάρτα που θα δώσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ρωτήσω κάτι; Από όπου περνάει το IMF μετά έχουμε τέτοιες εξελίξεις; Να αρχίσω να ράβομαι δηλαδή...χαχα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήJimmy, εγώ στο επιτρέπω, αλλά δεν θα εκτιμηθεί. Σου μιλώ εκ πείρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήZero, ετοιμάσου να ράψεις κανά παλιό ρούχο, λέω εγώ. Γιατί εμείς θα αργήσουμε να ξεμπερδέψουμε.
se 100 xronia isws na ftasoume se ayto to shmeio...vevaia mexri tote mporei na exei xa8ei o kosmos...den peirazei...fffeeeeeetttaaaaaaaaaa...opws leei kai to ad tou tyriou...:))
ΑπάντησηΔιαγραφήkalispera sas...kalo s/k.
καλό αυτό με το βιτάμ.
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους ανθρώπους δεν είναι συναλλαγή, αλλά ανάγκη ψυχική κυρίως, αλλιώς τίποτα από όσα συζητάμε δεν θα είχε υπόσταση, ούτε καν ο γκέη γάμος.
Σαν μητέρα, πάντως, το "όπως επιθυμείς" έχει άλλη έννοια κατά το δικό μου μυαλό και είναι μια ευχή που με ευχαρίστηση τη δέχομαι. Όπως την νιώθω, η ευχή έχει να κάνει με την υπερηφάνεια που έχει κανείς για το καμάρι του και δεν είναι αππό ματαιοδοξία αλλά από απέραντη αγάπη. Όταν αυτός που αγαπάς είναι τεφαρίκι και τα πάει καλά, τότε καμαρώνεις, σωστά? Ότι πιο ανθρώπινο και ζεστό στις ανθρώπινες σχέσεις.
Θα μου πεις ότι μπορεί το "καλά" να είναι εντελώς διαφορετικό από παιδί σε γονιό, αλλά αυτό το μπέρδεμα μερικές φορές το έχουμε και για τον ίδιο μας τον εαυτό, όταν πχ νομίζουμε ότι θέλουμε χρήματα και δόξα αλλά μετά διαπιστώνουμε ότι θέλουμε να μας αφήσουν στην ησυχία μας, ή το αντίστροφο, και στο μεταξύ έχει παρέλθει μία ζωή.
Οι γκέη γονείς νομίζεις ότι θα είναι πιο προοδευτικοί?
(έτσι, για να ανάψει η κουβέντα)
γεια σου παύλο, μπορεί και να έχεις δίκιο. τουλάχιστον η φέτα θα είναι καλή όσο θα περιμένουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήathinovio, για να ανάψει η κουβέντα, ε; Δεν μπορώ να έχω γνώμη για το ποιος γονιός θα είναι καλύτερος, καθότι δεν είμαι γονιός. Βλέπω πολλούς γονείς -και λόγω επαγγέλματος- και αναγνωρίζω ότι είναι δύσκολο. Και οι δυσκολίες θα ήταν ίδιες, όποιας μορφής και αν ήταν η οικογένεια κάτω από την οποία μεγαλώνουν τα παιδιά. Αλλωστε, εσύ ξέρεις καλύτερα από μένα, ότι πολλά παιδιά μεγαλώνουν σε οικογένειες... ποτ πουρί: λίγο γονείς, λίγο γιαγιάδες, από κοντά κανένας νεότερος θείος... η ανάγκη υποθέτω.
Μια ερώτηση, αφού άναψε η συζήτηση: αν τα παιδιά του Ricky Martin (δήλωσε ανοικτά τη σεξουαλική του προτίμηση) γίνουν σπουδαία και τρανά, σε τι θα το αποδώσουμε;
Αν πάλι γίνουν δύο αποτυχημένα, σε τι θα το αποδώσουμε;
Υπάρχει άραγε κανόνας; Είναι τελικά τόσο εύκολο να βάλεις σε κουτάκι το πώς θα μεγαλώσει ένα παιδί;
Σε καμμία περίπτωση δεν θέλω να υπαινιχθώ το οτιδήποτε, είτε προς τη μία πλευρά είτε προς την άλλη. Αυτό που θέλω να τονίσω με το ερώτημα αυτό είναι ότι πριν βγάλει κανείς τα συμπεράσματά του θα πρέπει να έχει σκεφτεί όλες τις παραμέτρους, ή τουλάχιστον όσες επιτρέπουν οι περιορισμένες μας αισθήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά είμαι παραδοσιακός τύπος, συντηρητικός ίσως, αλλά αυτό που έχει περισσότερη σημασία είναι το πως γεννιούνται τα πρότυπα.
Το παράδειγμα του Ρίκυ Μάρτιν, πχ δεν είναι το πιο κατάλληλο, γιατί τα παιδιά του δεν θα είναι φυσιολογικά, υπό την έννοια ότι φυσιολογικός είναι ο πάσα εις βιοπαλαιστής που δεν έχει ιδιωτικό τζετ. Το κυρίαρχο πρότυπο του γκέη ΙΣΩΣ (τονίζω:ίσως) συμπίπτει με τα μουμουέδικα πρότυπα, όπου οι γκέη έχουν πάντα δίκιο, είναι αστειούληδες και ευαίσθητοι, με υψηλής αισθητικής κριτήρια. Δεν υπάρχει μαλάκας γκέη, η κοινή λογική λέει όμως ότι μάλλον πρέπει να υπάρχουν μερικοί. Είμαι σίγουρη ότι ένας φτωχός πλήν τίμιος βιοπαλαιστής ομοφυλόφυλος, μπορεί να έχει εμμονές, υστερίες και ανασφάλειες, όμως στο μυαλό κυριαρχούν οι αγιοποιημένοι και μαρτυροποιημένοι των σήριαλ.
Να υπενθυμίσω ότι η αντίρρησή μου δεν είναι για τους γκέη και τους γάμους αλλά για την ευχή που λέγαμε νωρίτερα, όπου αναρωτήθηκα αν οι γκέη γονείς θα προβάλουν τις εμμονές τους στα παιδιά τους, όπως όλοι οι υπόλοιποι.
athinovio, η άποψή σου είναι σεβαστή και δεν τίθεται κανένα θέμα παρεξήγησης από υπαινιγμό ή κάτι άλλο. Τουλάχιστον, όχι από αυτό το blog, το οποίο -έτσι κι αλλιώς- δεν παίρνει και πολύ σοβαρά τον εαυτό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα των παραμέτρων πριν κάποιος αποκτήσει παιδί είναι πολύ σημαντικό. Το είχα σκεφτεί για πρώτη φορά όταν πριν μερικά χρόνια μια ξένη φίλη μου προσπαθούσε με το σύζυγό της να υιοθετήσουν παιδί και ο βρετανικός νόμος εξαντλούσε όλη την αυστηρότητά του. Είχα τότε σκεφτεί ότι όλο αυτό είναι υπερβολικό και άδικο: γιατί για να υιοθετήσεις σου βγάζουν την ψυχή και για να κάνεις δικό σου παιδί δεν υπάρχει καμία -έστω- δεύτερη ψύχραιμη σκέψη;
Δεν διαφωνώ για το κυρίαρχο πρότυπο του/της γκέι και το πώς γελοιποιείται από την TV.
Προσωπικά όμως θεωρώ πολύ πιο επικίνδυνο το κυρίαρχο πρότυπο του στρέιτ που ευτελίζεται από την TV και δυστυχώς απευθύνεται σε πολύ περισσότερο κόσμο: τιμητές των πάντων, ξερόλες, σταρ της μίας χρήσης, βιζιτούδες και ξανθιές.
Όσο για τις εμμονές και τις υστερίες, ελάχιστους πλέον βλέπω γύρω μου που δεν έχουν! Ασχέτου σεξουαλικού προσανατολισμού.
Ακόμα και αν μείνουν στο νομοσχέδιο και στις διατάξεις τους, και δεν προχωρήσουν στην εφαρμογή τους, που δεν τον νομίζω, είναι χίλια χρόνια μπροστά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες και εμείς με το ΔΝΤ να γίνουμε άνθρωποι και να μη μας ενδιαφέρει τι κάνει ο καθείς στο κρεββάτι του; Γιατί μεταξύ μας με την Αργεντινή το μόνο κοινό που έχουμε είναι το ΔΝΤ.
Θράσο, πολύ φοβάμαι ότι πλέον δεν έχουμε κοινό το ΔΝΤ. Εκεί σιγά σιγά το βγάλαμε από το σπίτι μας...
ΑπάντησηΔιαγραφή