
Για το Cristinάκι τα κάνεις όλα. Δήθεν ενημέρωση για τη Νότιο Αμερική, αλλά από εκείνη ξεκινάς και σε εκείνη καταλήγεις.
Τι να κάνουμε, έχουμε και τις αδυναμίες μας. Το οποίο Cristinάκι έκλεισε δύο χρόνια στην προεδρία. Εκεί ήμουν στις 28 Οκτωβρίου 2007, όταν κέρδιζε τις εκλογές με χαρακτηριστική άνεση. Εδώ είχαμε παρελάσεις με πρωθυπουργό τον καταλληλότερο (τον θυμάσαι;) και στο Buenos Aires γλέντια και χαρές.
Θα μου πεις και ο καταλληλότερος, αν ήξερε ότι δύο χρόνια αργότερα δεν θα τον ήξερε ούτε ο θυρωρός της Ρηγίλλης, γλέντια και χαρές θα έκανε.
Μιλώντας για τη Ρηγίλλης: μανίτσες μου, μην το χοντρύνετε και άλλο εκεί στη ΝΔ, που πήγατε και μου κάνατε κατάληψη στο νεοκλασσικό και τσακώνεστε ποιος θα ψηφίσει. Θα σηκωθεί από το μνήμα ο ιδρυτής και θα σας πει τίποτα γαλλικά. Ακου τώρα ο Σαμαράς αρχηγός. Είναι σαν να κάνεις πρόεδρο της ΕΕ τον Τόνι Μπλερ.
Τέλος πάντων, σου συνεχίζω τη (δήθεν) ενημέρωση για τη γειτονιά μου, όπου έχουμε ανακατατάξεις: στη Χιλή η Michelle Bachelet ολοκληρώνει τη θητεία της και αποχωρεί. Τις εκλογές μάλλον θα τις κερδίσει ένας τύπος ολίγον πλούσιος, έως πολύ πλούσιος. Κεντροδεξιός, σαν το κόμμα που ονειρεύεται το Dorabak.
Στην Ουρουγουάη έγιναν προεδρικές εκλογές και στον πρώτο γύρο θριάμβευσε το απόλυτα σούπερ ατομάκι: ένας πρώην αντάρτης, ο José «Pepe» Mujica (Μουχίκα), που θυμίζει λίγο τον Ευγένιο Σπαθάρη. Έβγαλε το χακί της παραλλαγής, μπήκε στην πολιτική και έφτασε να διεκδικεί την προεδρία. Στον β' γύρο θα έχει απέναντί του έναν πολιτικό τύπου Αβραμόπουλου. Ξέρεις, χαμόγελα και δημόσιες σχέσεις, ο οποίος κάνει κρύα σχόλια για τον αντίπαλό του, τύπου τι μούτρα είναι αυτά που θέλει να γίνει και πρόεδρος και πώς θα πάει κανένα ταξίδι στο εξωτερικό και τέτοια. Σιγά βρε χρυσέ μου, στην Ουρουγουάη είσαι. Τα μούτρα του τέως καταλληλότερου τα είχες δει όταν πήγαινε ταξίδι στο εξωτερικό;
Ο μόνος τρόπος να χάσει ο δικός μας (ο Pepe) είναι να βάλει τρικλοποδιά στον εαυτό του. Διότι είναι και λίγο όποιον πάρει ο Χάρος άμα ανοίξει το στόμα του. Το έχουν αυτό οι πρόεδροι αυτής της χώρας να πετάνε διάφορα χαριτωμένα. Και φυσικά, επειδή ένα ποτάμι μας χωρίζει, ποιον θα βάλουν στο στόχαστρο; Την Argentina. Ένας προηγούμενος είχε πει (το 2002 νομίζω) ότι οι Argentinos είμαστε όλοι ληστές. Μετά έτρεχε να τα μαζέψει ότι φταίνε τα Μέσα που έκαναν «επιλεκτική μετάδοση των δηλώσεων» (αν σου θυμίζει κάτι) και τέτοια. Μέχρι και τα κλάματα έβαλε.
Αλλά το πιο σούπερ ατομάκι αυτή την περίοδο είναι ο Σελάγια της Ονδούρας. Τόλμησες, χρυσέ μου άνθρωπε, καλοκαιριάτικα να περάσεις νόμο για να διεκδικήσεις δεύτερη θητεία; Φάε ένα πραξικόπημα. Και πήρε το καπέλο του να γυρίζει σαν Μεϊμαράκης να βρει το δίκιο του. Μην φανταστείς τώρα ότι πήγε στην Αμερική του Obama να βρει κατανόηση. Σιγά μην μου πέσει το Nobel Ειρήνης από το χέρι. Εκεί με τα υπόλοιπα αδέλφια της περιοχής τραβήχτηκε, αλλά δίκιο δεν βρήκε. Και στο τέλος κλείστηκε στην πρεσβεία της Βραζιλίας στην Ονδούρα μέχρι να πετύχει το σκοπό του. Και τον πέτυχε. Σου λένε και οι Βραζιλιάνοι, αυτός είναι ικανός να μας κατσικωθεί εδώ μέσα μέχρι τους Ολυμπιακούς του Ρίο. Και μετά σου λένε αρμένικη βίζιτα. Βίζιτα από την Ονδούρα έχεις δει;
Μιλώντας για Βραζιλία. Ο απόλυτος σταρ του πλανήτη, ο πρόεδρος «Λούλα» ολοκληρώνει τη δεύτερη θητεία του και η χώρα ετοιμάζεται να αποκτήσει γυναίκα πρόεδρο. Για τον άνθρωπο αυτό, αλλά και για την πρόεδρο της Χιλής θα στα πω άλλη φορά. Τους θαυμάζω απεριόριστα. Είναι οι Αριστεροί με το Α κεφαλαίο. Από αυτούς που στην Ελλάδα δεν θα δούμε ούτε στον ύπνο μας.
Το τελευταίο δεν ξέρω αν το άκουσες: η Juanita, η αδελφή των Castro ήταν λέει πράκτορας της CIA ή κάτι τέτοιο. Καλά, άμα δεις φάτσα δεν θα σου κάνει εντύπωση. Απλά το έχουν χάσει λίγο τα μέτρο εκεί στην Cuba. Στο τέλος θα μας πουν ότι ο Ernesto Guevara παντρεύτηκε την Μέριλιν και ζούνε στη Νεβάδα σε νοικιασμένο (ο Ernesto είναι κατά της ιδιοκτησίας) τροχόσπιτο που τους παραχώρησε ο Elvis. Α ρε Juanita.
ΥΓ Στη φωτό το Cristinάκι μου σε πρόσφατο ταξίδι στην Ινδία.
Πω πω σήμερα είχαμε επαναληψη της ύλης? απορώ πως τα θυμάσαι βρε apos. Πες μου κι εμένα το κόλπο. Και να φανταστείς ότι ήμουν πολύ χαρούμενη αυτό τον καιρό διότι είχα διαβάσει ένα βιβλίο για τη δικτατορία στη Δομιν. Δημοκρατία. Τώρα ξέχασα κι αυτά που ήξερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια
wilma μου, απλά διαβάζω κάθε μέρα εφημερίδες.
ΑπάντησηΔιαγραφήMιλώντας για δικτατορίες: δεν ξέρω αν σου έμεινε το όνομα του δικτάτορα Trujillo. Θα σου πω ιστορία να γελάσεις.
Αχ βρε apos! Αν είχαμε έναν Ελληνο- Ιρακινό και έναν Ελληνο- Σουδανό να καλύπτουν όπως εσύ τα θέματα της Νοτίου Αμερικής, τα της Ασίας και της Αφρικής θα ήμασταν οι καλύτερα ενημερωμένοι μπλογκερς του πλανήτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σαββατοκύριακο
@ wilma: Μηπως το βιβλίο ήταν Η γιορτή του τράγου;
ΑπάντησηΔιαγραφήO Χριθτοθ και η Παναγ-ί-α (ξέρεις...στο πιο ισπανικότερο)!!! Πραγματικά σε θαυμάζω. Ποια Dorabak και μαλακίες είχαμε τόσο καιρό υπουργό εξωτερικών. Εσένα έπρεπε να βάλουμε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα τι μόρφωση, τι ενημέρωση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας εκφράζω τον απεριόριστο θαυμασμό μου για μια ακόμα φορά!!!
Τρέμε CNN.
Άντε και καλό ΣΚ!
ΑπάντησηΔιαγραφήHello!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλούτισα τις γνώσεις μου κι εγώ.
Εχω απορία όμως, αυτή η γραμμή στο αριστερό αστράγαλο της Κριστίν τι είναι?
πολλοί πόντοι από το καλσόν?
Τατουαζ αλυσίδα?
αλυσίδίτσα ντεκόρ?
τράυματα από τις χειροπέδες έπειτα απο μια νύχτα εκπλήξεων?
ε? ε?
:)))
thamne, άτιμε όλα τα βλέπει το μάτι σου. Θα την ρωτήσω τον Φεβρουάριο και θα επανέλθω...
ΑπάντησηΔιαγραφήmariw, έτσι κι αλλιώς το CNN δεν πιάνει μία μπροστά στους ογκόλιθους της ελληνικής (παρα)δημοσιογραφίας.
Zero, μακριά από μένα τέτοια μπλεξίματα. Αγαπάμε Dorabak και στηρίζουμε (τζάμπα είναι).
Τσαλαπετεινέ, είμαι σίγουρος ότι κάπου θα υπάρχουν, απλά δεν τους έχουμε ανακαλύψει ακόμα.
Το βιβλίο λογικά αυτό πρέπει να είναι. Αυτός ο Vargas Llosa, τόσο αχώνευτος σαν άνθρωπος, αλλά τόσο καλός συγγραφέας...
Καλό ΣΚ και σε σένα, Ηφαιστίωνα.
τατουάζ αλυσίδα μου μοιάζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαθώς και το κόκκινο χαλί δεν είναι ένα. αλλά πολλά χαλάκια μαζί. αλήθεια γιατί είναι κόκκινο πάντα και όχι άλλο χρώμα;
:)) πολύ καλό σου σουκού!
Με πρόλαβε ο Θάμνος. Κι εμένα εκεί εστιάζεται κάθε μου απορία. Γιατί, κατά τα άλλα, τα πολιτικά/πολιτιστικά της Σουδαμέρικα είναι πολύ μπαρόκ για τα γούστα μου. Οπότε, για να μαθαίνουμε: αλυσυδίτσα ή τατού; Both ways very kinky!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα που όλοι κάνανε ζούμ στη φωτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερίεργοι, ε περίεργοι!!!
Το ότι σαβουριάζει τα πάντα και έχει φτιάξει μια λωκάρα ναααα... δε λέει κανείς τίποτα!
O δικός μας τουλάστιχον είναι στεγνός!!!!
:-D
Κι όμως... ίσως να μην είναι και τόσο υπερβολή αυτά που καταλογίζουν στην συνονόματη... είναι πολλά χρόνια που κάνει συνέχεια αρνητικές δηλώσεις για τον αδερφό της και την κατάσταση στην Κούβα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και να΄χει... εκεί που πραγματικά θέλω πολύ να δω τί θα γίνει, είναι στην Ονδούρα.
Εμενα δυστυχώς δεν μου έχει τύχει βίζιτα από την Ονδούρα, αν και πολύ θα το ήθελα παλαιότερα γιατί είχα μία καταπληκτική συμφοιτητρια από την εν λόγω χώρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Τσε θα εμενε σε σκηνάκι στις Καβουρότρυπες.
Mujica φορ πρέζιτεντ!
ΑπάντησηΔιαγραφήPasta, μαζί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστός, ndn. Τις καβουρότρυπες δεν τις είχα σκεφτεί..
Juanita, τι θα γίνει στην Ονδούρα; Αυτό που λέει και ο Leonard Cohen στο τραγούδι του: «the poor stayed poor».
kikop, δεν θέλω συκοφαντίες. Μια χαρά είναι η πρόεδρος. Έχει αυτό που λέμε «πιασίματα» (άντε να το εξηγήσεις στα ισπανικά...)
basnia, και μένα για τατού αλυσίδα μου μοιάζει. Τα χαλάκια δεν τα είχα προσέξει. Το τι έχουμε εντοπίσει στη φωτογραφία δεν λέγεται...
elf, kinky indeed. Αλλά και χάλια το ταγιεράκι ε;
Μα θα με αναγκάσεις στο τελος να μάθω ισπανικά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μια ακομα φορά, κατατοπιστικότατο και ...εξαιρετικοτατο...
Προσπαθώ απεγνωσμένα να ξεξάσω τα ελληνικά μου...
τι να πω πια, είσαι για τη λατινική Αμερική ότι και η Αρβελέρ για το Βυζάντιο :))
ΑπάντησηΔιαγραφή@Τσαλαπετεινός & apos: το βιβλίο είναι Οι αναμνήσεις μιας κυρίας -Σαντιάγο Ρογκαλιόλο. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερίνα μου, δωρεάν σου μαθαίνω ισπανικά. Για το πώς θα ξεχάσεις ελληνικά δεν έχω λύση.
ΑπάντησηΔιαγραφήTHANO, για το αποχευτετικό σύστημα δεν έχω να πω κάτι. Ευχαριστώ αν και νομίζω ότι δεν τιμά ιδιαίτερα την κυρία Arweiler να την παρομοιάζουν με εμένα.
wilma, θα το ψάξω το βιβλίο, δεν το ξέρω.
Μού φάνηκε ή παρέλειψες τον Έβο (τον Μοράλες, βεβαίως βεβαίως) της Βολιβίας ?!
ΑπάντησηΔιαγραφήJuan Evaristo και ξερό ψωμί.
Φιλικά,
Ιρλανδός
Ιρλανδέ αγαπημένε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε παλαιότερη ανάρτηση-παραλήρημα για το Cristinάκι, είχαμε κάνει εκτενέστατη αναφορά στον αδελφό Evo.
Θα επανέλθουμε όμως.