Πέρασμα

Τι κατάλαβα από τις ημέρες του Πάσχα:
* Αν θυμάμαι καλά από κάτι βιβλία, πάσχα σημαίνει «πέρασμα»: από τις Βιβλικές γυναικείες φυσιογνωμίες πέρασες στις βουβαλονεράιδες των νυχτερινών κέντρων που από το βράδυ του Μ.Σαββάτου πλημμύρισαν τα κανάλια. Αντίστοιχα, από τους γενειοφόρους νεαρούς που ακολουθούσαν τον Ιησού με βάγια, πέρασες στους γενειοφόρους νεαρούς που πέταγαν λουλούδια στις βουβαλονεράιδες ή σε κάποιον modern ιησού με ένα μικρόφωνο στο χέρι. Το μόνο «πέρασμα» που έχει μείνει διαχρονικά ίδιο είναι των ιερέων: οι ίδιες δυσοίωνες φάτσες με τα χρυσά στολίδια. Τότε ήταν Ραβίνοι που παρακάλαγαν τον μπρατσωμένο Ρωμαίο να θανατώσει τον ιησού, σήμερα είναι τράγοι με τα ίδια χρυσά στολίδια. Δεν είμαι σίγουρος ποιον παρακαλούν, αλλά αν κρίνω από τα σκάνδαλα που διαβάζω τελευταία, όλο και κάποιον μπρατσωμένο θα έχουν βάλει στο μάτι.
* Οι γνωστοί τιμητές των πάντων, Λάκηδες, Όλγα με παρεάκι κλπ, ασφαλώς την έκαναν με συνοπτικές για πιο χλιδάτα πασχαλινά μέρη. Φρόντισαν όμως να αφήσουν πίσω την αύρα της μιζέριας που τους δίνει λόγο ύπαρξης: Ατελείωτα ρεπορτάζ για τον φουκαρά τον νεοέλληνα που έχει πέσει θύμα κερδοσκόπων, που πληρώνει χρυσό το αρνί, πιο χρυσό το κόκκινο αβγό, ακόμα πιο χρυσό το πράσινο αβγό, εντελώς πιο χρυσό το διόδιο, του κερατά ακόμα πιο χρυσό το τσουρέκι και απίστευτα ακόμα πιο εντελώς χρυσή τη βενζίνη. Και τι μπορεί να κάνει καημένος; Τίποτα απολύτως. Ούτε μια απόδειξη δεν είναι σε θέση να ζητήσει. Απλά να φύγει μαζικά, να σουβλίσει το αρνί «για το καλό», ώστε να ξεχάσει τη Μέρκελ και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
* Εγώ που έμεινα πίσω και έχασα τα κλαρίνα, φρόντισε σήμερα ο οδηγός του λεωφορείου. Είκοσι λεπτά διαδρομή, η αποθέωση του Ράδιο Derti: «Κλείσε φώτα κλείσε μάτια», «Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια», «Αυτός ο έρωτας, αυτό το αγόρι». Οδηγέ, το τελευταίο άσμα της ΑΘΑΝΑΤΗΣ Ρίτας, το αφιερώνω στον αναστημένο Ιησού.
* Καταπληκτικό στιγμιότυπο το βράδυ του Μ.Σαββάτου. Βγήκε ο γνωστός τράγος να ψάλει. Κόσμος στην Εκκλησία, λαμπάδα, μαλλί λάχανο, κόκκινη γόβα (για το after που λέγαμε), γριές παντού. Και αφού γίνεται το μπαμ, παίρνει το μικρόφωνο και ανακοινώνει: «θα περάσουμε τώρα μέσα για τη Λειτουργία και 2 παρά 10 θα έχουμε τελειώσει». Περιττό να σου πω ότι πριν ολοκληρώσει τη φράση του, είχαμε τελειώσει εμείς: Γριές, μαλλί λάχανο, κόκκινη γόβα και ξυνοί τύποι σαν εμένα είχαμε μπει μέσα στο αυτοκίνητο. Πού πας και εσύ βρε μανίτσα μου; Είναι δυνατόν να το πετάς έτσι απότομα; Ακου 2 παρά 10. Ρωτάς και εμάς που αφήσαμε τη θεία Φυστικούλα-Νέρωνα στο σπίτι να ανακατεύει τη μαγειρίτσα; Πες τουλάχιστον ότι θα παίζει ένα DVD, να μαζέψεις πλήθος.
* Το πήρα απόφαση. Του χρόνου αν δεν είμαι στο Machu Picchu (που μάλλον θα είμαι), θα πάω για Ανάσταση εκεί που βγαίνει το πρωί εκείνη η τρελή. Θα είμαι απαράδεκτος αν το χάσω.
* Η πραγματική Ανάσταση έγινε το βράδυ της Κυριακής. Μην σου πω και Αποκάλυψη. Η πολυαγαπημένη μου Φωτεινή Πιπιλή παρέμεινε στο χορευτικό σόου (τέσσερα sms έστειλα μόνο εγώ) με αποτέλεσμα τα νεύρα του Αντωνάκη Σαμαρά να γίνουν κρόσια. «Χορέψαμε, δεν κλέψαμε», δήλωσε η ίδια με αποτέλεσμα να γίνουν ακόμα περισσότερων γαλάζιων τα νεύρα κρόσια. Μην πούμε και ονόματα.
* Είπα Αντωνάκη και θυμήθηκα: φέτος ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ καταργήθηκαν τα εμετικά γλέντια στο Στρατό, στη διάρκεια των οποίων οι φαντάροι μετατρέπονταν -εντελώς ξεδιάντροπα- σε γκαρσόνια για να φάει το σόι του κάθε ένστολου. Ο μόνος που δεν άντεξε να μην πάει ήταν ο Αντωνάκης. Λογικό το βρίσκω. Δεξιός άνθρωπος να μην τσουγκρίσει αβγό;
*Παραλίγο να το ξεχάσω: Εκεί που όλοι αγωνιούσαμε αν θα απελευθερωθεί ο Ιησούς ή το λαμόγιο ο Βαραββάς, ο Επίτιμος έθαψε ΚΑΙ τον Τζαννετάκη. Πού θα πάει αυτή η ιστορία, ας ήξερα...

Τι να σου ευχηθώ; Επειδή είναι trendy αυτό με την Ανάσταση, εύχομαι -ολόψυχα- να την βρεις όπως και όπου την εννοείς.