Χιλιόμετρα

Πώς τα φέρνει όμως η ζωή. Σου έρχεται το σόι από την Argentina και λες να το πάρω να το πάω να δει ολίγη από ηπειρωτική Hellas. Όταν λέμε ολίγη, μην φανταστείς: μέσα σε μία βδομάδα το κοντέρ έγραψε 1.600 χιλιόμετρα.

Και έχουμε και λέμε: καταρχήν ο λαός της Argentina έπρεπε να θαυμάσει Μετέωρα: δώσε στο λαό βράχο και Μονές, ρίξε από κοντά και ένα γκρουπάκι προσκυνήτριες εκ Βαλκανίας (το τσεμπέρι μέχρι το αφτί) και ασφαλώς έναν ξεναγό σαν εκείνο τον σπασίκλα στο σχολείο που το είχε μάθει παπαγαλία το μάθημα από τη σελίδα 34 μέχρι την 48, αρκεί να του έλεγες πώς ξεκίναγε η πρώτη φράση της σελίδας 34. Κάπως έτσι τα έλεγε. Και το σόι, μαγεμένο.

Εκεί δε στη Μονή του δεν-θυμάμαι-τώρα, ήταν ένα Μουσείο. Καλά, μην φανταστείς ότι φώναξαν και τον Μπαρόζο στα εγκαίνια να τσακίσει τον μπουφέ. Κάτι στολές και αφίσες είχε, δηλαδή τη γνωστή δόξα του έθνους και της Ορθοδοξίας. Θα μου πεις, στα Μετέωρα πήγες. Τι ήθελες να έχει; Πώς λειτουργεί ένας πυρηνικός αντιδραστήρας;

Τέλος πάντων, εκεί στην είσοδο του Ορθοδοξο-μουσείου έχεις έναν absolut δυσοίωνο τύπο να επαναλαμβάνει μονότονα σε όποιον έμπαινε: «νο φώτο μπίτε». Και αν ο τουρίστας δεν καταλάβαινε τη γλώσσα του Johann Wolfgang von Goethe, o δυσοίωνος απαντούσε: «θα στα κόψω τα χέρια αν βγάλεις φωτό». Στη γλώσσα του Johann Wolfgang von Λεχρίτη.

Εμένα πάλι δεν μου είπε τίποτα με την Cannon περασμένη στο λαιμό, προφανώς με έκοψε από το ξυνό μου το ύφος. Ίσως πάλι και από τα ισπανικά, προσπαθώντας να προειδοποιήσω το σόι από Argentina να κρύψει τις κάμερες μην έχουμε τίποτα ακρωτηριασμούς και αίματα.

Και ξεκινάς να πας λίγο παρακάτω και την βλέπεις στο δρόμο την ταμπέλα «Καρδιτσομαγούλα». Και σκάει η ερώτηση: «Che, ¿qué queré decir esto?» Τι να σου πω τώρα βρε μανίτσα μου; Μπελά που βρήκα με την Καρδιτσομαγούλα.

Μετά λες να πας το σόι στο Μαντείο. Διότι, καλή η Ορθοδοξία, αλλά οι Δελφοί έχουν τη χάρη τους. Ασε που θα περάσεις και από Αράχωβα και θα αγοράσεις και λίγη φορμαέλα μόνο 3.500 ευρώ το γραμμάριο. Live your myth.

Ρημαδοφτάνεις λοιπόν στους Δελφοί, όπου οι αναθυμιάσεις από το χόρτο της Πυθίας, το πατσουλί της Γαλλίδας τουρίστριας, τη φορμαέλα που (δυστυχώς) άνοιξε το σόι και τις τιμές στα ξενοδοχεία, σε στέλνουν αδιάβαστο. Myth εντελώς.

Και γυρίσεις κατάκοπος στο ξενοδοχείο και κάνεις το μοιραίο -μετά από πολλές μέρες- λάθος: Ανοίγεις την τηλεόραση και πέφτεις επάνω στο διάγγελμα: Και αρχίζει ο άλλος να σου εξηγεί τους λόγους που θα σε τρέχει για εκλογές. Και πάνω που πας να πάρεις μια ανάσα, τελειώνει το διάγγελμα και σου σκάει στην οθόνη η Όλγα με το παρεάκι της. Και το σόι από δίπλα έχει μαζέψει απορίες. Σε μπλοκάκι, σαν εκείνο τον Σημίτη:

1. τι είπε ο presidente del gobierno;
2. ποια είναι αυτή η κοπελίτσα με το ξασμένο μαλλί (το ξασμένο δεν θέλεις να ξέρεις πώς το λένε. Ούτε την κοπελίτσα.)
3. γιατί φωνάζει έτσι εκείνος ο morocho με τη γενειάδα;
4. αυτό είναι δελτίο ειδήσεων;
5. γιατί μιλάνε όλοι μαζί;

Ακου να δεις, αγαπημένο μου σόι: ο presidente del gobierno θέλει εκλογές, γιατί ο άνθρωπος είναι ένα κινούμενο fracaso*. Φρακάσο τοτάλ.

Η άλλη με το ξασμένο μαλλί και τον morocho με τη γενειάδα είναι ένα naufragio**. Ναουφράχιο τοτάλ.

Ανακάτεψε ένα φρακάσο με ένα ναουφράχιο και βγάλε συμπέρασμα. Και ναι. Αυτό είναι ένα δελτίο ειδήσεων. Και όχι. Δεν μιλάνε όλοι μαζί. Η κοπέλα με το ξασμένο μαλλί επιτρέπεται να μιλάει. Οι άλλοι απλά διακόπτουν.

Και μετά από τέτοιο σοκ, τι να σου κάνουν και οι Ατρείδες με τους Θόλους και οι Πύλες των Λεόντων και η Ναύπακτος με τον Miguel de Cervantes και το Ναύπλιο με την ωραία καρυδόπιτα, η Επίδαυρος με τη χοντρή που προσπαθούσε επί ώρες να ανέβει στην κορυφή, οι Ύδρες, οι Σπέτσες και τα Ψαρά.

Την κάτσαμε, αγαπημένο μου σόι. Ξυνά μας βγήκαν τα 1.600 ξασμένα χιλιόμετρα. Και δεν σου εξήγησα και για την Καρδιτσομαγούλα.

*αποτυχία

**ναυάγιο