H κρίση

Να εξηγούμαι: ο κύριος spy μου έδωσε έμπνευση για το post που ακολουθεί: Οικονομική κρίση.
Λοιπόν, μου αρέσει πάρα πολύ ο τρόπος που την αντιμετωπίζει ο πολιτικός θίασος. Από τη μία έχεις την κυβέρνηση, η οποία κάνει διαγγέλματα στο δελτίο των 8 με θεατές την Όλγα και το παρεάκι της. Με φόντο το πέτρινο τζάκι, ο καταλληλότερος στο λέει στα μούτρα: Όλα είναι χάλια, για όλα φταίνε οι προηγούμενοι (για έκτο χρόνο), θα πληρώσετε ακριβά την ανεπάρκειά μας, αλλά εμείς επιλέγουμε την υπευθυνότητα με αβανταδόρο τον πρόεδρο-γάτο Γιώργο. Το έχει επαναλάβει τόσες φορές που το πέτρινο τζάκι κοντεύει να σηκωθεί και να φύγει.
Μην φεύγεις τζάκι, ο καταλληλότερος έχει σχέδιο: θα μειώσει τις δαπάνες. Καταπληκτικό. Έχω ανατριχιάσει. Απορώ πώς δεν το είχα σκεφτεί τόσα χρόνια. Ξέρετε τι θα πει μειώνω τις δαπάνες στο ελληνικό δημόσιο; ΤΙΠΟΤΑ.
Μετά έχεις το ΠΑΣΟΚ που σου λέει εκλογές: πρώτη φορά ακούω ότι η κρίση αντιμετωπίζεται με εκλογές. Στην Ελλάδα, μανίτσα μου, οι εκλογές δεν δίνουν λύση. Έχεις ένα 85% του εκλογικού σώματος που λειτουργεί ως «μπετόν». Ο κόσμος να χαλάσει, θα ψηφίσει το κόμμα του. Τι μας μένει; Ένα 10% που πάει με νεύρα για να τιμωρήσει. Αυτό το νευριασμένο ποσοστό ψηφοφόρων κρατά την τύχη στα χέρια του. Δηλαδή, εκεί που χρειάζεται ψυχραιμία σου σκάνε νευριασμένα ψηφοδέλτια. Έτσι θα λυθεί η κρίση; Και πώς θα τα συμμαζέψεις εσύ, καλέ μου Γιώργο; Θα μειώσεις τις δαπάνες του δημοσίου και την εισφοροδιαφυγή; Μάλιστα. Τι ώρα;
Έχεις την Αλέκα που σου λέει να τα πληρώσει η πλουτοκρατία. Σούπερ ιδέα και ομολογώ ότι και εμένα μου την σπάει εξίσου η ξιπασμένη που κατεβαίνει την Κηφισίας με τη Μερτσέντα, μονίμως στην αριστερή λωρίδα με τσιγάρο στο χέρι. Ξέρεις όμως εσύ Αλέκα μου κανέναν πλούσιο που να θέλει να πληρώσει; Για σένα τα έχει τα φράγκα; Είναι γνωστό, αγάπη μου, ότι τα λεφτά τα υπολογίζουν μόνον όσοι τα έχουν. Αιώνες τώρα. Για κάνε πως πας να τους τα πάρεις και αν δεν σου δαγκώσουν το λαρύγγι, εγώ θα πάω για καφέ με την Λιάνα και θα της κρατάω το τασάκι όλο το βράδυ.
Ο Συνασπισμός λέει π.χ. να κάνουμε κρατική την Εθνική. Καταπληκτική ιδέα. Όσοι γνωστοί μου δουλεύουν σε ιδιωτική τράπεζα παρακαλάνε να τους πάρει το κράτος. Καταλαβαίνουμε όλοι το γιατί. Το μόνο που μένει μετά είναι να βρούμε και τα κορόιδα που θα πληρώνουν όλα αυτά τα «κρατικά». Προσωπικά αποφεύγω να χρησιμοποιώ τη λέξη «κράτος». Προτιμώ το «φορολογούμενος», ώστε να καταλαβαίνω καλύτερα τι θα πει «το κράτος να αναλάβει αυτό», «το κράτος να αναλάβει εκείνο». Θα μου πεις, δεν θέλεις το κράτος; Το θέλω με τρέλλα, αλλά όχι το ελληνικό. Και εκεί έξω που λένε «κράτος», Αλέκο μου εσύ που πανηγυρίζεις και χαίρεσαι, ΔΕΝ έχουν το ελληνικό στο μυαλό τους. Λάθος παράδειγμα χρησιμοποιείς.
Αραγε έχει έρθει η κρίση; Αν είσαι η ξιπασμένη που λέγαμε παραπάνω, η κρίση δεν θα έρθει ποτέ. Αν έχεις απολυθεί και δεν βρίσκεις δουλειά, η κρίση ήρθε και σε βρήκε με το φακιόλι. Μα να μην πάρετε ένα τηλέφωνο, κυρία κρίση μου, να ρίξω κάτι πάνω μου; Να σας κεράσω μια σουμάδα;
Αν παίρνεις 700 ευρώ το μήνα έτσι κι αλλιώς ζεις μονίμως σε κρίση. Ή προσβλέπεις στους γονείς. Τα κλασσικά τα ελληνικά.
Αν έχεις μικρή επιχείρηση, μάλλον την πάτησες. Πας στην τράπεζα να πάρεις κανά φραγκάκι και σου λέει, καλά δώσε πρώτα αυτά που μου χρωστάς και βλέπουμε.
Αν είσαι συνταξιούχος.... δεν λέω τίποτα, μου έχει γίνει εμμονή.
Και επειδή ακούω για το καλοκαίρι και τον τουρισμό: πιστεύει κανείς ότι τον Αύγουστο στα δημοφιλή νησιά οι τιμές θα πέσουν, λόγω κρίσης; Ας με ενημερώσει κάποιος σας παρακαλώ, πόσο θα κάνει η χωριάτικη στη «μικρή Βενετία» και η ξαπλώστρα στην Ψαρρού.
Στα νησιά που πάω εγώ, πάλι εμείς και εμείς θα είμαστε και θα κοιτάμε ποιους άλλους θα πείσουμε να έρθουν, μπας και αφήσουν κανά φραγκάκι παραπάνω.
Επίλογος: Η εντύπωσή μου είναι ότι κανείς δεν έχει ιδέα για το πώς θα αντιμετωπιστεί η κρίση. Ο καθένας οχυρώνεται πίσω από τη θεωρία του. Την καραμέλα του. Έχω επίσης τη φρικτή υποψία (κυρίως λόγω άγνοιας και αφέλειας) ότι κάποια στιγμή όλο αυτό θα τελειώσει και θα λέμε «να βρε τελείωσε».
Μέχρι τότε εγώ προσεύχομαι στον Θεό της Αργεντινής (είναι ο μόνος που έχει δώσει σαφή δείγματα ότι υπάρχει) και χαίρομαι που αυτός ο Θεός με έκανε ολιγαρκή.
Να με συγχωρεί ο κυρ Δαρβίνος, αλλά σε αυτό το σημείο δεν μου έχει δώσει εξήγηση η θεωρία του για την εξέλιξη των ειδών: όλοι γύρω μου εξελίχθηκαν σε καταναλωτικά όντα, εγώ γιατί παρέμεινα ολιγαρκής;

*Ευχαριστώ κύριε spy για την ιδέα.