
Τους δικαστές τους φαντάζομαι να έχουν πάνω στο γραφείο το αγαλματάκι με τη Θέμιδα. Αυτή την τύπισσα με τη ζυγαριά. (Το είχα δει σε μια ταινία και μου έμεινε. Δεν φταίω εγώ).
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, υποθέτω ότι ο δικαστής έβαλε στο ζύγι την ισότητα και την ηρεμία. Θα προσπάθησε να φανταστεί τον εαυτό του σε ένα γραφείο και ακριβώς δίπλα έναν φορέα. Σίγουρα θα ένιωσε άβολα. Ας μην κρυβόμαστε, αρκετοί θα νιώθαμε το ίδιο. Θα ψάχναμε ίσως τρόπο να γλιτώσουμε τα σταυρωτά φιλιά την ημέρα που ο φορέας θα έφερνε στο γραφείο γλυκά για τα γενέθλιά του. Και το χειμώνα με τα κρυολογήματα που θα φταρνιζόταν, θα ψάχναμε τρόπο να πνίξουμε την ανάσα και να βουλώσουμε τη μύτη μας.
Εύκολα λοιπόν γέρνει η ζυγαριά στην ηρεμία. Για να μην γίνει μπάχαλο το γραφείο, σου λέει ας πάει στο καλό ο άνθρωπος. Ποιος τον ξέρει τι φρούτο είναι για να μπλέξει με τα AIDS, ίσως σκέφτηκε ο δικαστής για να κοιμηθεί και πιο ήσυχα το βράδυ. Το γνωστό δόγμα της «αποκλίνουσας συμπεριφοράς»...
Αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε: ακόμα και αν η ζυγαριά είχε γείρει στην πλευρά της ισότητας, θα γύριζε ο άνθρωπος στη δουλειά; Νομίζω ότι οικειοθελώς θα αποχωρούσε, αναλαμβάνοντας να είναι ο ίδιος αξιοπρεπής για λογαριασμό των άλλων, των ανήσυχων. Των ανησυχούντων.
Και τώρα θα προσφύγει στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, όπου κατά πάσα πιθανότητα η Ελλάδα θα εισπράξει άλλη μία σφαλιάρα.
Τρόπος του λέγειν δηλαδή, αφού για εμάς οι ευρωκαταδίκες είναι παράσημα. Σαν αυτό της Μιμής. Αποδεικνύουν το μεγαλείο της φυλής έναντι των κουτόφραγκων, οι οποίοι ως γνωστόν, όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες και το ΔΗΠΕΘΕ Αρχαίας Επιδαύρου, εκείνοι έτρωγαν Kellog’s Frosties.
Εν τω μεταξύ, τώρα συνειδητοποίησα ότι η τύπισσα με τη ζυγαριά φορά και κουκούλα στα μάτια. Καλά, εντελώς χαμένη υπόθεση. Όπου να' ναι σε μαζεύουν, κυρά μου.
Μα πόση άγνοια μπορεί να αντέξει ένας λαός; Τι με νοιάζει αν αυτός δίπλα μου είναι φορέας του AIDS ή αν έχει απλά μια γρίπη; Πότε επί τέλους θα ανοίξουμε τα μάτια μας και θα δούμε λιγάκι πιο καθαρά; Συγγνώμη Apo μου, αλλά εξοργίζομαι λιγάκι με όλα αυτά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ!
Αχεμ, υποτίθεται ότι το κάλυμμα στα μάτια είναι για χάρη της ισότητας, αλλά τελικά η κουφάλα μάλλον κρυφοκοιτάζει προς την ηρεμία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Πρωτοδικείο και Εφετείο Αθηνών ο υπάλληλος δικαιώθηκε, καθώς κρίθηκε ότι ήταν καταχρηστική η απόλυση του (κατά παράβαση του άρθρου 281 του Αστικού Κώδικα), όπου και του επιδικάστηκε αποζημίωση 7.539 ευρώ. Ωστόσο η εργοδότρια εταιρεία προσέφυγε στον Άρειο Πάγο, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης του Εφετείου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αρεοπαγίτης υποστήριξε ότι πρέπει να αναιρεθεί η απόφαση για μπλαμπλαμπλα λόγους ο μόνος λόγος είναι γιατί η ανέραστη τα πήρεεε!
Καλημέρα φίλε Αργεντίνε.
Τώρα να δεις ...που ήρθε το κουνούπι τίγρης στην Ελλάδα και οι κινδυνολόγοι της tv έχουν ήδη αρχίσει να φοβούνται οτι θα μεταδίδονται αρρώστιες από το τσίμπημα του! Θα κυκλοφορούμε όλοι με "φιδάκια" και αουτάν στο γραφείο, στον δρόμο, στο λεωφορείο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά το μεγάλο πρόβλημα των Ελλήνων είναι η άγνοια, η δεισιδαιμονία και η ηλιθιότητα. Κι επειδή οι αρχαίοι έφτιαξαν μιαν ακρόπολη κύριος, εσύ μπορείς να αδειάζεις το τασάκι του αυτοκινήτου σου στον δρόμο; (άσχετο αλλά κολλάει παντού)
Ουφ..βγήκα από τα ρούχα μου πάλι πρωινιάτικα..
Και όχι δεν βάζω την δική μου ηρεμία πάνω από την ισότητα ή την ηρεμία του άλλου ανθρώπου στην περίπτωση που χρειάζεται και συμπαράσταση! σκατά στα μούτρα των "συναδέλφων"!
Φεύγω τώρα γιατί αντί να γράψω σχόλιο, έγραψα ποστ!
νομίζω φοράει κουκούλα για να μη βλέπει!η δικαιοσύνη είναι τυφλή λένε!πάντως την μόνη θέμιδα που εμπιστεύομαι είναι η μπαζάκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήσοβαρά τώρα σκεφτόμενος όλες τις πλευρές μπορώ να δείξω μία άλφα κατανόηση, ίσως και λόγω άγνοιας των περισσοτέρων, αλλά το να απολύεται ή να απομακρύνεται κάποιος επειδή είναι φορέας είναι και επικίνδυνο. γιατί αύριο μεθαύριο μπορεί οι συνάδελφοι και ο εργοδότης να ενοχληθούν από κάποιον που έχει "γρίπη"
διαβασες τι ειπε η manetarius? το κουνουπι-τιγρης θα βγαλει το φιδι απο τη τρυπα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλήθεια είναι πως μόνο με την ΛΑΘΟΣ σκέψη, του και αν... αν με κολλήσει... που δεν μπορεί να συμβεί, αλλά ο φόβος φυλαει τα έρημα.
Ετσι δεν αντιμετωπίζουμε πρωταρχικά κάθε γεγονός, μετά μπορεί να αλλάξουμε γνώμη.
Οσο για την δικαοσύνη μας, ρώτα την Μπουρμπούλια, αυτή ξέρει!
Aν σκέφθηκε τα ως άνω ανέφερες αγαπητέ θα υπήρχε κάποιο ελαφρυντικό, έλα που δεν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου ότι σκέφθηκε πως ο φορέας κόλλησε τον ιό λόγω μη αποδεκτής από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλήσια άστατης ερωτικής ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι έπραξε με βάση τον σκοταδισμό και την αηδία και όχι την όποια λογική.
Σε κάθε περίπτωση θα χαιρόμουν να φάει ευρωσφαλιάρα όχι μόνο η εταιρεία αλλά και η συγκεκριμένη κυρά πρόεδρος.
ένα πράγμα δεν έχω καταλάβει ποτέ με τους ανθρώπους. και δυσκολεύομαι αφάνταστα να το καταλάβω. το πόσο εύκολα κρίνουν. και το πόσο εύκολα νομίζουν και θεωρούν ότι αυτό που συμβαίνει στον δίπλα τους, για αυτούς είναι υπεράνω, και ποτέ δεν πρόκειται να το βιώσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήμα δεν συνειδητοποιούν το απλούστερο. το πόσο πραγματικά μικροί είμαστε και στον θάνατο και στην ζωή...
Εγώ για να είμαι ειλικρινής δεν θα ήθελα με τίποτα να βρεθώ στην θέση των συναδέλφων του, παρόλο που αντιλαμβάνομαι ότι είναι άδικο για τον φορέα του ιού….
ΑπάντησηΔιαγραφήKalimera!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήTo diavasa xtes sto blog tou mahler kai pragmatika ntrepomai para poly pou i xwra mas einai toso skatenia oson afora tous anthrwpous pou ti dioikoun, aytoi pou dikazoun, pernoun apofaseis klp. Den kserw an tha ginei i egkyklios pou les, to kako exei idi ginei kai oses egkyklious kai na vgalei, oso einai anenimerwtoi oi anthrwpoi gia to HIV tha symvenoun paromoia peristatika.
Kalo weekend chico
Η χώρα μας είναι σκατένια σε όλους. Ανθρώπους, ζώα, πεζοδρόμια, καλώδια, δρόμους, σκουπίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρούμαστε προνομιούχοι που δε γεννηθήκαμε πχ. στο Αφγανιστάω, αλλά εδώ πασχίζουν να γίνουν Αφγανιστάν με κάθε τρόπο.
Σταθερά προς τα πίσω.
σ αυτή τη χώρα υπάρχει ένα διαχρονικό πρόβλημα με τις ζυγαριές...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυσκολεύομαι να πιστέψω ότι στην Ελλάδα της εποχής μας υπήρξαν άνθρωποι που ...φοβόνταν την παρουσία ενός οροθετικού στον τόπο εργασίας τους. Εικοσιπέντε χρόνια τώρα ενημερωνόμαστε για τους τρόπους μετάδοσης του HIV-AIDS! Είναι δυνατόν να υπάρχει ακόμα τέτοια άγνοια; Σχέτη απογοήτευση αυτή η χώρα, για ακόμα μια φορά...
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως και να έχει δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου για χάρη της ηρεμίας μου να απολυθεί ένας άνθρωπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήsimfono me auto pou leei o mahler..poli krima....apan8ropo...kalo vardi
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αρχή σοκαρίστηκα μόλις άκουσα για πρώτη φορά την είδηση. Μετά το σοκ έγινε θυμός για το αποτέλεσμα της απόφασης του δικαστηρίου. Για τους εργοδότες και συναδέλφους του συνανθρώπου μας δεν έχω να πω κάτι, είναι άξιοι της μοίρας τους. Αυτό που δεν μπορών να δεχτώ σε καμία περίπτωση είναι η έλλειψη ενημέρωσης. Ή ακόμα χειρότερα η σιγουριά «εμένα δε με αφορά».
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άνθρωποι που είναι οροθετικοί την δύναμη για να αντιμετωπίσουν τον ιό την αντλούν πρώτα από το κοινωνικό τους περιβάλλον. Η φαρμακευτική αγωγή ακολουθεί. Το σωστό πάντρεμα και των δύο εξασφαλίζει μακροημέρευση και υγεία.
Οι ευρωσφαλιάρες είναι ένα από τα πολλά χόμπυ αυτής της χώρας. Στην ιδια κατηγορία ανήκει βέβαια και ο καθημερινός σαδισμός που οι κρατούντες (και όχι μόνο) ασκούν στους πολίτες της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με τον φίλο μου basnia.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο όταν οι άνθρωποι βρεθούν σε τέτοιες καταστάσεις νιώθουν την απόρριψη και τις αντιδράσεις των άλλων.
Εύκολο να κρίνεις όντως.
Αλλά κάτα πόσο είναι εύκολο να νιώσεις τον συνάνθρωπό σου,με οποιονδήποτε τρόπο;
Ήμασταν από πάντα τόσο εγωιστές;
Σε χαιρετώ.
Το άκουσα και εγώ και κατάλαβα για άλλη μία φορά πόσο πίσω ειμαστε σε κάποιες αντιλήψεις και συμπεριφορές. Ωστόσο για να λέμε και την αλήθεια και στην Αγγλία όταν προσλαμβάνεσαι σε μία δουλειά σου κάνουν ιατρικές εξετάσεις και κάθε χρόνο συνήθως έχεις να κάνεις και ένα drug test, ωστόσο δεν έχω ακούσει ποτέ για κάποιον που απολύθηκε για ιατρικούς λόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για τους συναδέλφους του τι να πω; Ο καθένας μας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Με την συμπεριφορά τους δημιουργούνε προηγούμενο και έτσι και σε αυτούς δεν θα στεθεί κανείς αν τους συμβει το οτιδήποτε. Δυστυχώς όλοι μας αντιμετωπίζουμε τα πράγματα λες και σε εμάς δεν μπορεί να συμβεί ποτέ και τίποτα το κακό.
(εμείς το χτίσαμε και το ΔΗΠΕΘΕ Αρχαίας Επιδαύρου;;; νόμιζα πως ήταν ξένος δάκτυλος!)
ΑπάντησηΔιαγραφήEξοργιστικό. Αν κάθε φορά για χάρη της ηρεμίας των συναδέλφων πρέπει να απολύεται και κάποιος, βλέπω τα τμήματα προσωπικού να εξελίσσονται λίαν συντόμως σε ... πρωτοδικεία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν την έχουν ήδη μαζέψει.. μπορεί ο ήρωας της ιστορίας να αρνιόταν ο ίδιος να γυρίσει στη δουλειά, δεν είναι όμως ίδια η δικαίωση..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω τα κριτήρια επιλογής των δικαστών, πασών των βαθμίδων και ειδικοτήτων, αλλά ένα πολύ σοβαρό κριτήριο "κοψίματος" τους από το δικαστικό σώμα, θα έπρεπε να είναι η έμφάνιση που παραπέμπει σε "μουσχάρι ή μουσχάρα", σε συνδιασμό, με τι άλλο; Βλέμμα αγελάδας! Αν δεν σας έχει τύχει, πιστέψε με, σας εύχομαι να μην σας τύχει.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιστεύω ότι οι άνθρωποι αποκτούν "αχίλλειο πτέρνα" όταν υπάρχουν στη ζωή τους πράγματα ή άνθρωποι που δεν αντέχουν να χάσουν. Μάλλον τότε είναι που όλοι γίνονται τόσο "μικροί". Γιατί αρχίζουν να φοβούνται όχι μόνο για τη δική τους μίζερη ζωή αλλά και για τη ζωή των δικών τους. Και όπως καταλαβαίνεις, όλοι είναι καλοί μέχρι να τους "απειλήσεις" το "χρυσάφι" τους. Γιατί δεν αγαπάνε (όπως θα έπρεπε) όλα τα παιδιά αυτού του κόσμου το ίδιο. Αγαπάνε το δικό τους πρώτα και μετά (αν μείνει χώρος, που συνήθως δε μένει) τα υπόλοιπα. Μπορείς να μου πεις πού χωράει ένας φορέας του Aids σε όλο αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβαζα πως το 3% του πληθυσμού της Ουάσιγκτον είναι φορέας του ιού (τσέκαρέ το καλού-κακού γιατί είμαι γνωστή βλαμένη, μπορεί πχ να είναι το 5,5% του πληθυσμού της Ομάχα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, δεν μπορώ, διάβασα μόλις και για την εκτελεσμένη καρατούμενη στον ταντογουάντο και δεν μπορώ.
Apos αγαπημενε, εκτός από την απόλυση κάνεις και μια άλλη σωστή παρατήρηση: ότι κι αν δεν τον απέλυαν θα αναγκαζόταν να παραιτηθεί για να σώσει την αξιοπρέπειά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα λοιπόν δεν είναι μόνο η απόλυση από τον εργοδότη, αλλά κι από τον συνάνθρωπο.
Και η λύση του προβλήματος πιστεύω δεν βρίσκεται στην ανθρωπιά, αλλά στην πληροφόρηση. Μαθαίνουμε για κάποια πράγματα και τα αντιμετωπίζουμε σωστά, δηλαδή, με (αν χρειάζεται) ή χωρίς προφυλάξεις. Δεν χρειάζονται οίκτο οι οροθετικοί. Ένα ξεκάθαρο πλαίσιο θέλουν μέσα από το οποίο να μπορούν να λειτουργήσουν. Γειαααααα σας.
(πρώτη στιγμή που κάθομαι μέσα στην ημέρα)
Αγαπημένα μου παιδάκια -παλιά και νέα εδώ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχει νόημα να απαντήσω στον καθένα χωριστά, γιατί πάνω κάτω βλέπουμε το θέμα με τον ίδιο τρόπο.
Το ζήτημα βέβαια δεν είναι μόνο η πληροφόρηση. Αντε και πληροφορήθηκες. Αντε και έμαθες τι είναι μια αρρώστια και πώς κολλάει ή πως δεν κολλάει. Φτάνει; Τελικά όχι.
Πιο σημαντικό είναι η ανθρωπιά που έχουμε μέσα μας και κατά πόσο αυτή υπάρχει ακόμα.
Στο γυμναστήριο που πηγαίνω υπάρχει ένα παιδί σε αναπηρική που έρχεται και γυμνάζεται. Ακόμα και στη δική του περίπτωση, βλέπεις τριγύρω αμηχανία, βλέπεις σφιγμένα χαμόγελα, βλέπεις κόσμο να προσπερνά το διπλανό μηχάνημα, λες και θα κολλήσει την αναπηρία.
Δύσκολο πράγμα η ανθρωπιά στις μέρες μας.
Απλά αν η Δικαιοσύνη το κάνει ακόμα δυσκολότερο, απλά ενθαρρύνουμε, επιβραβεύουμε και νομιμοποιούμε το φόβο, το ρατσισμό, την περιθωριοποίηση.
Τι μου θύμισες την ξεφτίλα με το παράσημο της Μιμής !
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δικαστής σκέφτηκε συντηρητικά και αποφάσισε να "προστατέψει" τους "καλούς" απο τον "κακό".
Ειναι ενα θεμα που θα συναντήσουμε όλοι κάποτε. Και πρέπει να ξέρουμε να το αντιμετωπίσουμε ψύχραιμα.