Απολογισμός 1

Οι κορυφαίες δηλώσεις της χρονιάς, όπως τις θυμάμαι:

«Το 2011 η Ελλάδα θα βγει και πάλι στις αγορές».

Ο γνωστός αισιόδοξος υπουργός Οικονομικών. Πρέπει να το είπε τουλάχιστον 30 φορές. Τι να πω; Χαρά στο κουράγιο του. Κατά τη γνώμη μου, η πιθανότερη αγορά για να βγει η Ελλάδα το 2011 είναι η λαϊκή. Δίπλα στον πάγκο με τα ραπανάκια.

«Είμαστε διατεθειμένοι να πάμε φυλακή για να βρουν οι νέοι δουλειά».

O γραφικός Αλέκος του 2,16%. Έχει όμως μια αλληλουχία: κατά τον Αλέκο, οι νέοι αρχικά εξεγείρονται, με αποτέλεσμα να συγκινούν τους Λάκηδες (κυρίως με τα νιάτα και την ομορφιά τους) και μετά ψάχνουν για δουλειά. Και κάπου εκεί εμφανίζεται εκείνος, ως νέα Ιφιγένεια, για να δώσει λύσεις. Δυστυχώς, η ασθένεια της μπαρουφολογίας είναι χρόνια και μεταδοτική στο πρώην κόμμα του. Ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε όλο το 2010. Δεν βαριέσαι. Καμιά δουλειά δεν είναι ντροπή.

«Ο διεθνής σιωνισμός βρίσκεται πίσω από μια παγκόσμια προσπάθεια απομειώσεως της θρησκευτικής ιδιοπροσωπείας των Χριστιανών».

Τα γνωστά παραμύθια. Σε άλλους φταίει ο ευρωμονόδρομος, σε άλλους ο ανάδρομος, σε άλλους η άλωση της Πόλης, σε άλλους οι κοντές τρίχες, σε άλλους τα ακραία καιρικά φαινόμενα και στους τράγους φταίνε οι εβραίοι. Διαχρονικά. Ο τράγος που έκανε τη συγκεκριμένη δήλωση δεν ξέρω πώς λέγεται ούτε με ενδιαφέρει πού διδάσκει την «αγάπη του θεού», καθότι δεν πιστεύουμε στον ίδιο θεό. Ξέρω ότι προσβάλλει βάναυσα την αισθητική μου. Το χειρότερο όμως είναι ότι εγώ ο ηλίθιος φορολογούμενος πληρώνω το μισθό και τη λιμουζίνα του.

«Μαζί τα φάγαμε».

Η ατάκα της χρονιάς. Ένας ακόμα άνθρωπος που προσβάλλει την αισθητική μου. Ενδεχομένως και τη νοημοσύνη μου. Και αν ακόμα τα φάγαμε μαζί, Señor Vicepresidente, υπάρχει μια διαφορά: άλλοι χρειάζονται ένα καζάνι σόδα tuborg για να χωνέψουν, ενώ άλλοι τη βγάζουν με ένα σφηνάκι.

«Είμαι ο πρόεδρος της ΝΔ, του κατ’ εξοχήν φιλελεύθερου-φιλοευρωπαϊκού κόμματος στην Ελλάδα».

Το είπε ο πρόεδρος (still) της Πολιτικής Ανοιξης, υποδεχόμενος τον Ντομινίκ Στρος-Καν στο Μουσείο της Ρηγίλλης, όπου ο Αντωνάκης ασκεί καθήκοντα curator. Ουδείς γνωρίζει αν υπήρξε απάντηση από τον Γάλλο επισκέπτη. Θα το μάθουμε ενδεχομένως στα απομνημονεύματά του μετά από μερικά χρόνια. Είμαι βέβαιος ότι στο βιβλίο που θα γράψει, η ελληνική ιδιαιτερότητα-γραφικότητα θα κατέχει περίοπτη θέση.

«Χρόνια Πολλά παιδιά και μην ανησυχείτε για την Ελλάδα».

Ο «Επίτιμος» απευθυνόμενος στους γενναίους Κρητικούς που του είπαν τα κάλαντα, αψηφώντας το γεγονός ότι έπεσε επάνω τους η absolute γρουσουζιά. Κανονικά ο Επίτιμος ήθελε να τους πει «μην ανησυχείτε για μένα, θα ζήσω άλλα 500 χρόνια», αλλά δεν ήθελε να τους τρομάξει. Μέρες που είναι.

«Είµαι Παναθηναϊκός από παιδί, παρακολουθώ, είµαι ενημερωμένος. Με ενδιαφέρει η συλλογικότητα και η ενότητα. Κανένας δεν περισσεύει στον Παναθηναϊκό».

O άλλοτε πρόεδρος του συγχωρεμένου του ΣΥΝ όταν ανέλαβε την ΠΑΕ ΠΑΟ. Τι γέλιο είχαμε ρίξει τότε. Το οποίο φυσικά μας βγήκε ξυνό. Διότι και οι υπόλοιποι με τα λεφτά (και τα οράματα) έψαχναν τη χρυσή ευκαιρία να την κάνουν. Και την βρήκαν στο πρόσωπο του Ολυμπιακού (Βόλου).

«Εάν δεν τα ανακαλέσεις όλα αυτά, από εμένα δημαρχείο δεν θα δεις».

Οι Αμερικάνοι αυτό το αποκαλούν «famous last words». Ένας ακόμα τράγος παραληρεί και απειλεί τον υποψήφιο δήμαρχο Γιάννη Μπουτάρη. Χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Η Θεσσαλονίκη έχει cool δήμαρχο και πολύ γουστάρω που ήρθε η ώρα να επιστρέψω στην πόλη. Όσο για τον τράγο, ακόμα προσπαθεί να καταπιεί το μαγκάλι με τα κάρβουνα.

«Καταρχήν δεν θέλω να μιλήσω και να συγκινηθώ πολύ. Σαν σήμερα είχα θάψει τον πατέρα μου».

Η λατρεμένη Lady Αντζελα στους αρραβώνες της κόρης της. Χωρίς σχόλια. Απλά RESPECT.