Έναρξη

Πώς πέρασαν 4 χρόνια. Σαν χθες μου φαίνεται που προσπαθούσα να προφέρω εκείνο το «Γκελζενκίρχεν» ή κάτι τέτοιο στο Mundial της Γερμανίας. Σκέψου όμως τι ευτυχισμένα που ήμασταν τότε! Είχαμε σηκώσει Κύπελλα, είχαμε κάνει Ολυμπιακούς, είχαμε κερδίσει τη Eurovision. Δεν ήξερε κανείς τα spread, τα ελλείμματα, το ΔΝΤ και ο πρωθυπουργός την έβγαζε στο εξοχικό του -όπως ακριβώς κάνει και ο πρωθυπουργός της Ελβετίας. Κλασσική συμπεριφορά σε χώρα όπου όλα κυλούν ρολόι. Κατά προτίμηση της Siemens.
Και φτάσαμε στο Mundial του 2010 με μια «βουβουζέλα» στο αφτί και χίλιες-δυο σκοτούρες στο κεφάλι.
Αλλά τι σημασία έχουν όλα αυτά για τις επόμενες 30 μέρες, όταν θα σημειωθεί η πραγματική ανάκαμψη της οικονομίας: σουβλάκια, πίτσες, μπίρες, τηλεοράσεις Plasma, καφές σε πλατείες. Θα χάσει τα λόγια του ο λοβοτομημένος Όλι Ρεν από την ανάπτυξη της Ελλάδας. Κομματάκι-κομματάκι θα το καταπιεί το μνημόνιο.
Και στον αντίποδα, τα DVD θα ξεπουλήσουν από τους αρνητές του ποδοσφαίρου, τα θερινά τα σινεμά θα γνωρίσουν αίγλη και οι γυναικείες παρέες θα ξανασμίξουν. Για ένα μήνα, μην φανταστείς. Οριακά αντέχουν η μία την άλλη. Μετά αρχίζει το μαλλιοτράβηγμα.
Mundial λοιπόν. Και ο καθένας έχει κάνει την επιλογή του. Η δική μας καρδιά χτυπά για την albiceleste. Που έχει σηκώσει μία φορά την Κούπα και άλλη μία που δεν νιώθουμε και πολύ περήφανοι. Επίσης, έχει 20 χρόνια να δει ημιτελικό. Ακόμα πιο επίσης, με τα χίλια ζόρια προκρίθηκε στη Νότιο Αφρική. Να τα λέμε όλα για να ξέρουμε πού πάμε.
Αλλά εμείς είμεθα ωραίοι τύποι, αθεράπευτα ρομαντικοί και αδιόρθωτοι γενικώς. Φροντίζοντας βεβαίως να καταγγείλουμε εκ των προτέρων την όποια αδικία γίνει εις βάρος μας.
Στην τελική και αν δεν το σηκώσουμε εμείς, ας το σηκώσει ο Ρεχάγκελ. Και η Όλγα με το παρεάκι της βρε αδελφέ. Αρκεί να μην πάει στους άλλους. Αυτό το θέαμα δεν αντέχεται. Χίλιες φορές να κλειστώ σε ασανσέρ με 3 συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και να διαφωνούν για το κουμπί κινδύνου, παρά να δω αυτούς με την Κούπα.
Ο φίλος σου ο Maradona είπε ότι αν το σηκώσει, θα τρέξει γυμνός στον Obelisco του Buenos Aires. Τα λατρεμένα παιδάκια που έχουν βρεθεί στην Capital Federal, γνωρίζουν το μέγεθος της περιοχής, άρα είναι εύκολο να φανταστούν πόση ώρα θα διαρκούσε ένα τέτοιο θέαμα.
Δεν βαριέσαι. Αλλωστε, τι άλλο έχει μείνει σε αυτό τον άνθρωπο να κάνει;
Ιδού ένα μικρό video με τα αστέρια μας:

Και επειδή με ρωτάς και το έχεις ρίξει στις έρευνες: μην χάνεις το χρόνο σου. Σχεδόν όλοι είναι παντρεμένοι με 43 παιδιά έκαστος ή κυκλοφορούν με τις γνωστές σιλικονάτες-τηλεσκουπιδάτες ξανθιές.
Γιατί σου κάνει εντύπωση; Αν στην Ελλάδα των 11 εκατομμυρίων υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες από δαύτες, καταλαβαίνεις τι γίνεται στην Argentina των 40 εκατομμυρίων.

iii VAMOS VAMOS ARGENTINA, A GANAR CARAJOOOOOOOOOO !!!