Ice hyperlink

Τα βλέπεις; Με κούρασε η ζέστη και έφυγα μακρυά. Όχι εκεί που ήθελα, αλλά πάντως «απέναντι». Ξέρεις ότι εγώ τον Ατλαντικό τον περνάω για πλάκα.
Κρίμα που δεν πάει η Olympic Air του Βγενο-τέτοιου. Έχασα το θέαμα με τα τσεμπέρια και τους τενεκέδες λάδι. Αλήθεια, τι θα γίνουν τώρα αυτοί οι άνθρωποι; Δεν θέλω να σε κουράσω με τον κόσμο του αεροπλάνου, αλλά φτώχεια καταραμένη. Όσο τον τσακίζει τον Έλληνα με υποβάθμιση η κάθε Standards, τόσο θα την κάνει ομαδικώς για Νέες Υόρκες.
Κρύο όμως, έτσι. Να προσγειώνεσαι στους -3C και να φυσάει διαολεμένα. Και πρωί πρωί πήρα τους δρόμους. Κρύο ωραίο όμως. Αυτό το αναζωογονητικό, με τον καθαρό αέρα που σε φτιάχνει. Τόσο καθαρό αέρα είχα καιρό να αναπνεύσω.
Το Central Park, απίστευτο. Το έχω δει καλοκαίρι (με αφόρητη ζέστη), φθινόπωρο (με ονειρεμένα χρώματα), το είδα και κάτασπρο με τις λίμνες παγωμένες. Μοναδικό θέαμα.
Αυτά είναι Χριστούγεννα.
Αλλά πιο πολύ θα λάτρευες τον κόσμο. Θα στα πω άλλη φορά.
Εν τω μεταξύ, μήπως έμαθες πώς γίνεται να βάλω σε hyperlink όλα τα παιδάκια που θα ήθελα να είναι εδώ; Δεν έμαθες ε; Κάτσε στη ζέστη τότε.
Φιλί πώς θα στείλω σε κάθε ένα παιδάκι χωριστά; Θα το μάθεις να μου πεις στο επόμενο;
Καλά Χριστούγεννα, αγαπημένα μου.
Δες καμιά φωτογραφία, εδώ