Ανηφορίζονας στο Θέατρο Βράχων για τη συναυλία της Lila Downs, είχα μια απορία: πώς θα είναι ο κόσμος αυτή τη φορά;Γιατί την προηγούμενη φορά στου Παπάγου είχα την αίσθηση ότι ήταν λίγο «είδαμε φως και μπήκαμε». Σχόλασε και το στρατιωτικό μνημόσυνο του στρατάρχου και είπαμε να έρθουμε να φάμε μία πάστα και να ακούσουμε αυτή την αλλόκοτη Μεξικανή. Η φίλη Juanita la Quejica, το έζησε και εκείνη...
Στο Θέατρο Βράχων δεν ήταν έτσι. Αν εξαιρέσεις την κουραστική πλέον δηθενιά ορισμένων τύπων, και καλά τώρα έμαθα Ισπανικά, αγόρασα και ένα «κοινωνικό» T-shirt και μπορεί να ξεκινήσει η επανάσταση, κατά τα άλλα ο κόσμος ήξερε.
Και η Lila Downs καταπληκτική: Κίνηση, χαμόγελο, αμεσότη
τα (πιο κοντά σε συναυλία δεν έχω ξαναβρεθεί, μόνο νερό δεν πίναμε από το ίδιο μπουκάλι), χιούμορ, απίστευτες ανάσες, δέκα φωνές σε μία, συγκίνηση, γέλιο, και πάλι κίνηση, και χρώμα. Πολύ χρώμα.Και αξεπέραστα τραγούδια, όπως η θρυλική Llorona, η Sandunga και πολλά από το νέο της album, Ojo de Culebra.
Aξεπέραστη Lila! Πότε θα μας ξανάρθεις;
ΥΓ Το post και οι φωτογραφίες που τράβηξα αφιερώνονται στην Juanita la quejica, που δεν τα κατάφερε. Che, Juanita, despreocupate. Ya volverá..
Entonces, hasta la próxima. ¡Gracias!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέρμα! Θα πάω να μάθω ισπανικά..
ΑπάντησηΔιαγραφή@mantarious: έρχομαι κι εγώ! (δεν ξέρω αν το παρατήρησες αλλά έχω μια τάση σήμερα να γίνουμε συμμαθήτριες).
ΑπάντησηΔιαγραφήApos αναλαμβάνεις;
Πότε αρχίζουν τα μαθήματα; Μια θέση και για μένα! (Αρκεί να κάνει ο apos τα μαθήματα νοτιοαμερικάνικης ιστορίας)
ΑπάντησηΔιαγραφήKalispera!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήElpizo na xanarthei gia na tin dw ki egw ayti ti fora, fetos den eniotha etoimos akoma mias kai den exw akousei ta albums tis, para mono merika tragoudia. Tha itan magiko desimo ta xrwmata, ta ispanika kai i fwni tis Lila Downs!
Kalo apogevma
Bugάκο, η Lila Downs έχει ένα καλό: ακόμα και αν δεν ξέρεις πολλά για τη μουσική της, αποκλείεται να μην περάσεις καλά. Την επόμενη φορά θα σε πάρω με το ζόρι. Μαζί και η Juanita.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤσαλαπετεινέ: για μαθήματα νοτιοαμερικανικής ιστορίας δηλώνω παντελώς αναρμόδιος και ακατάλληλος. Για μια εκδοχή της νοτιοαμερικανικής ιστορίας, ασφαλώς εδώ είμαστε και δωρεάν.
Για τις υπόλοιπες επίδοξες μαθήτριες: εγώ λέω να ξεκινήσετε και να έρχεστε σε μένα να σας λέω τα sos...
Δεν την έχω ούτε ακουστά, αλλά αφού πέρασες καλά, αυτό είναι που μετράει :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσ'τα Apos γιατί ακόμη προσπαθώ να το ξεχάσω... Εννοείται ότι ήθελα πάααρα πολύ να πάω. Αλλά 35 γιούροζ το εισιτήριο στη Σαλόνικα; Και στον συνήθη ύποπτο-κατωτάτου επιπέδου χώρο που φιλοξενεί τις "μεγάλες" συναυλίες; ΕΛΕΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έμαθα τι έγινε, δεν το έψαξα καθόλου, ούτε αν είχε μεγάλη προσέλευση από πλευράς κόσμου -σίγουρα οι κουλτουραίοι της πόλης θα γκρινιάζουν αν δεν είχε-, αλλά με αυτά τα εισιτήρια εικάζω πως θα 'ταν τρεις κι ο κούκος...
Συναυλία που είσαι μακριά απ' τον καλλιτέχνη, δεν έχει γούστο! Χαίρομαι που πέρασες καλά, φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην άκουγα από το μπαλκόνι μου..μένω δίπλα...και έτσι..όταν δεν έχω χρόνο να πάω κάποιες συναυλίες...τις ακούω με κρασάκι..από το μπαλκόνι μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Wilma
ΑπάντησηΔιαγραφήκοίτα να δεις.. που ξεχνώντας ένα γραμματάκι από το όνομα μου... ακόμα με χαρακτηρίζει..μαντάριους όνομα και πράμα είμαι!
Γαλαρία θα κάτσουμε έ; (και στα 2 μαθήματα!) :)
@Apos
Αμ, έτσι δε γίνεται δουλειά κύριε καθηγητά... με τα σος πέρασα και τα γαλλικά (4 χρόνια παρακαλώ) και δεν θυμάμαι τίποτα!
Μανιταράκι, πώς ξαφνικά έγινα καθηγητής; Για κοίτα πώς σου βγαίνει το όνομα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΓΛΑΥΚ, είσαι πολύ τυχερή με το μπαλκόνι σου...
Δόνια Σοφία, νομίζω ότι είναι σπάνιο να είσαι τόσο κοντά στον καλλιτέχνη. Πάω 20 χρόνια σε συναυλίες και τόσο κοντά ποτέ...
Ανέφελη, άκουσα ότι είχε αρκετό κόσμο στη Θεσσαλονίκη. Εδώ το εισιτήριο ήταν €30.
Σοφία, προτείνω να την ακούσεις. Νομίζω ότι θα σου αρέσει.