Ιδιώνυμο

Kοίτα να δεις αδερφάκι μου, πόσο κοντά βρεθήκαμε. Να γίνει το θαύμα και να μην προκριθεί το Hellas στον τελικό της Eurovision και να ζήσουμε ένα δράμα τύπου Παυλίδη με άλλους πρωταγωνιστές σε εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο.

Αλλά ο Θεός της Hellas (τι περίπτωση και αυτός) δεν μας άφησε έτσι. Όχι τίποτε άλλο, αλλά ποιος θα μάζευε από τα πατώματα της Μόσχας τις παρουσιάστριες. Ρεζίλι θα γινόμασταν σε ξένη χώρα.

Εν τω μεταξύ, εγώ θα έβαζα στοίχημα ότι οι οικοδεσπότες της βραδιάς ήταν άλλοι από την προηγούμενη φορά. Μετά κατάλαβα ότι η λιπόσαρκη δεσποινίς, επειδή έτσι κι αλλιώς δεν προλάβαινε να φάει, είπε να φουντώσει λίγο το μαλλί, όπως έκαναν οι παλιές Αθηναίες τις Παρασκευές που πήγαιναν για κουμ καν. Ξέρετε, όλες λάχανο copy paste Νάκυ Αγάθου, καλή της ώρα όπου και να βρίσκεται.

Ο δε έτερος παρουσιαστής -το γκαρσόνι του Love Boat- είχε μεταμορφωθεί σε Ριτζ από Τόλμη και Γοητεία, αλλά στην πρώτη σεζόν, τότε που είχε έρθει στην Ελλάδα επί Μητσοτάκη.

Δεν παίρνω όρκο, γιατί πίσω του είχε κάτι αρκούδες που κούναγαν τον κώλο τους. Αλλο πάλι και τούτο. Αυτοί όλοι οι Οικολόγοι πού ήταν απόψε να διαμαρτυρηθούν; Πάλι δεντροφύτευση έκαναν ή έκοβαν ευρωψήφους από την Αλέκα;

Τέλος πάντων, τι να πεις για τα τραγούδια. Απορώ ειλικρινά με την ευτέλεια του ανατολικού μπλοκ. Τι τους είχαν κάνει τόσες δεκαετίες υπαρκτού σοσιαλισμού και τώρα τους έχει βγει από μέσα τους η Τίνα Σπάθη με αγγλικά ούτε καν lower και ελεεινό μακιγιάζ; Τι διάλο; Εξήντα χρόνια ραμμένο το είχαν;

Και στο καπάκι, εκεί που έχεις δει 45 μπούτια, 342 κιλότες και 3.456 γλωσσόφιλα, σου σκάει μύτη το παρεάκι από την Ολλανδία. Κάτι σιτεμένα παλικάρια τύπου αφοί Κατσάμπα πασπαλισμένοι με στρας, σχεδόν αχτένιστοι, σχεδόν νυσταγμένοι.

Και σου ανοίγει το πλάνο ο σκηνοθέτης και παίρνεις μάτι τη μακρινή ξαδέλφη της Oprah πριν χάσει τα κιλά (η Oprah) να το παίζει κάτι μεταξύ ράπερ και βουβαλομπεμπέκας με τα σπίρτα. Πού πας βρε μανίτσα μου; Αφησες την ωραία Ολλανδία με τα κανάλια σου, τις τουλίπες σου, τον μπάφο σου, τη Βεατρίκη σου για τα συντρόφια;

Αλλά θα το πω: Θεός ο τύπος από τη Σερβία με το μαλλί. Νομίζω ότι τον είχα δει σε μια εκπομπή του Χαρδαβέλλα που μιλούσαν για την επαφή με εξωγήινους μέσω του τριχωτού της κεφαλής. Και αν δεν ήταν εκεί, ήταν στη Δρούζα τότε με τη φραπελιά. Σίγουρα πράγματα.

Με τούτα και με κείνα, τα καταφέραμε. Πέρασε και εκείνο το Νορβηγό το φουκαριάρικο που οι μισές κατάρες από αυτές που του έχει ρίξει η Μαριέττα Χρουσαλά αν πιάσουν, δύσκολα θα ξαναδεί τον ουρανό του Όσλο.

Πάω στοίχημα ότι η ψήφος στη Νορβηγία θα ποινικοποιηθεί σαν την κουκούλα. Κρίμα που κλείσανε τη Βουλή και δεν προλάβε ο Μαρκογιαννάκης.

Αντε και του χρόνου στη Θεσσαλονίκη ο διαγωνισμός. Καλό;