25 de Mayo

Σήμερα το μαγαζί γιορτάζει.* Δεν είναι τα γενέθλιά μου (αυτά ήταν το Φεβρουάριο, αν θυμάστε που τρώγατε τα alfajores) είναι τα πρώτα γενέθλια της Αργεντινής. Λέω πρώτα γιατί ακόμα και σε αυτό, ίδιοι είμαστε: δύο εθνικές εορτές οι Έλληνες, δύο και οι Αργεντινοί. Γενέθλια το Μάιο και μετά πάμε Ιούλιο.
Σήμερα λοιπόν τιμάμε την «εβδομάδα του Μαΐου» του 1810, η οποία κορυφώθηκε στις 25 με το διορισμό της πρώτης «κυβέρνησης» μη ελεγχόμενης από την Ισπανία.
Αυτά όλα έγιναν στο Buenos Aires και όχι σε όλη την Αργεντινή, αφού αυτό που σήμερα είναι Αργεντινή (διοικητικά, γεωγραφικά, πολιτικά και πληθυσμιακά) δεν έχει καμία απολύτως σχέση με όσα γίνονταν το 1810.
Η «εβδομάδα του Μαΐου» είχε διάφορα χαριτωμένα γεγονότα: Καταρχήν από τις αρχές Μαΐου του 1810 κυκλοφορούσαν φήμες ότι οι Ισπανοί είχαν χάσει τα αυγά και τα πασχάλια από τους Γάλλοι. Εμ δεν ζούσε τότε ο μπαρμπά Χουάν Κάρλος να βάλει μπροστά την Σοφία και τις ομορφονιές τις κόρες του να τους καθαρίσει τους πρόγονοι του Νικολά Σαρκοζί.
Έλα όμως που ο Ισπανός αντιβασιλέας της Αργεντινής προσπαθούσε να το κρύψει το νέο. Σου λέει, τούτοι εδώ άμα το μάθουν, θα με στείλουν αδιάβαστο. Είναι μούτρα. Μέχρι και γκολ με τα χέρια μπορούν να βάλουν.
Και όταν λέμε αντιβασιλέας της Αργεντινής, βασικά εννοούμε το Αντιβασίλειο του Río de la Plata που περιλάμβανε τμήματα της Αργεντινής, της Ουρουγουάης, της Βολιβίας και της Παραγουάης.
Που λέτε, ο αντιβασιλέας Cisneros πήγε να την κάνει γαργάρα τη δουλειά. Όμως επειδή εμείς οι Αργεντινοί είμεθα και πολύ ωραίοι τύποι, το είχαμε μάθει το νέο. Δώσε μας φήμες και πάρε μας την ψυχή. Eίχε βουίξει ο τόπος.
Στο τέλος ο κυρ Αντιβασιλέας αποφάσισε να ανακοινώσει την είδηση με το μαλακό. Κοινώς, να την πει με δικά του λόγια: Και καλά πώς κάνετε έτσι, δεν έγινε και τίποτα και ελάτε εδώ να σας φτιάξω μια paella και να σας προβλέψω πώς στο μέλλον η Barcelona θα σηκώσει και την κούπα του Champions League, παρέα με έναν συμπατριώτη σας.
Απτόητοι όμως οι ντόπιοι (αριστοκρατία βασικά, μην φανταστείτε). Αφού τη χάσαμε την Ισπανία, πατριώτη, δεν παίρνεις και εσύ τη βαλιτσούλα σου να την κάνεις σιγά σιγά; Λογικόν.
Ζήτησαν λοιπόν να συγκληθεί η τοπική συνέλευση (cabildo) και να αποφασιστεί ποιος θα κάνει κουμάντο στο μαγαζί και με ποια σύνθεση θα κατέβει ο Guardiola στον τελικό του Champions.
Με τα πολλά, ο φουκαράς ο αντιβασιλέας, τους μάζεψε. Αφού πρώτα έκανε κάτι τσιριμόνιες, τύπου δεν μπορώ σήμερα, έχει τη διακαναλική συνέντευξη του Καρατζαφέρη που είναι και φίλος της βασίλισσας Σοφίας, αφήστε να δω και τα γκάλοπ για το ποιος είναι καταλληλότερος. Το τρέναρε όσο μπορούσε, αλλά στο τέλος τους μάζεψε. Για την ιστορία, ο τόπος μάζωξης ήταν στη σημερινή Plaza de Mayo, όπου βρίσκεται και το Προεδρικό Μέγαρο με το αγαπημένο μας Cristinάκι.
Στη Συνέλευση εννοείται ότι πήρε τα αρχ$%%$ του: «να φύγετε κύριε! να πάτε αλλού!» του είπαμε.
Υπήρξαν βέβαια και διάφορες παραφωνίες με πρώτη την Εκκλησία που σου λέει, μην το κάνουμε και τόσο απότομα όλο αυτό και χάσουμε και καμιά Βιστωνίδα.
Τελικά, έγινε μια στραβή και προσωρινά αποφασίστηκε να διοριστεί νέα διοίκηση με επικεφαλής τον ίδιο τον Αντιβασιλέα... Μιλάμε τρομερή ιδέα. Τύφλα να έχουν τα παπαγαλάκια της Φεβρωνίας Πατριανάκου. Ο κόσμος όμως αγανάκτησε, βρε ουστ από εδώ που θα σε βάλουμε στο σβέρκο μας με άλλο τίτλο. Ή φεύγεις ή σε φεύγουμε.
Τελικά, στις 25 Μαΐου ορίστηκε η πρώτη μη «ισπανική» κυβέρνηση. Από εκείνη τη στιγμή δημιουργήθηκαν δύο διαφορετικές οντότητες, από τις οποίες μετά από σειρά πολέμων προέκυψαν τα κράτη που ξέρουμε όλοι.
Από πλευράς Αργεντινής, των στρατιωτικών επιχειρήσεων ηγήθηκε o José de San Martín, ο Απελευθερωτής της Αργεντινής, της Χιλής και του Περού (εδώ στη φωτό είναι το άγαλμά του στη λεωφόρο Αλεξάνδρας).
Όλα αυτά ολοκληρώθηκαν περί το 1816, όταν και ανακηρύχθηκε η ανεξαρτησία. Τα δεύτερα γενέθλια που λέγαμε.
Ο ήλιος που βλέπετε στη φωτό είναι ο λεγόμενος Sol de Mayo. Πήρε το όνομά του από τα γεγονότα εκείνης της περιόδου. Τον βάλαμε φάτσα και στη σημαία μας (το ίδιο και οι Ουρουγουανοί), αλλά η αλήθεια είναι ότι τον ψιλοκλέψαμε από τους Incas.
* Εγώ το γιόρτασα το Σάββατο στη Λυρική Σκηνή στην παράσταση Marίa de Buenos Aires σε μουσική Astor Piazzolla (το άκουσες mahlerάκο;)