Τρίτη, Αυγούστου 19, 2008

Με το φτωχό μου το μυαλό

Προσπαθώντας να σφυρίζω όσο πιο αδιάφορα γίνεται εν όψει του αγώνα μπάσκετ Αργεντινής εεεε σόρρυ Ελλάδας-Αργεντινής, ας πιάσουμε ένα θέμα «ψυγείου», που είναι και στην επικαιρότητα τώρα: Ντόπινγκ. Τα έγραψαν βέβαια ωραιότατα ο DrSeeng και ο Αχαλίνωτος και δεν έχω και πολλά να πω: Απλά, να περάσει η ώρα και να γλιτώσω το μπασκετικό βρισίδι.

Το φτωχό μου το μυαλό το βλέπει ως εξής. Πριν από αρκετά χρόνια η Ψωροκώσταινα σκέφτηκε: καλύτεροι είναι οι άλλοι που παίρνουν μετάλλια; Τι παραπάνω είχε εκείνη η αθλιότητα που άκουγε στο όνομα «Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας» ή η άλλη η ΕΣΣΔ ή η Κίνα και οι ΗΠΑ; Να πάρουμε και εμείς.


Και πώς θα τα πάρουμε; Χρειαζόμαστε αθλητές: υπάρχουν και στην πορεία βρέθηκαν και άλλοι πρόθυμοι (μεταξύ αυτών και οι αποκαλούμενοι ομογενείς). Χρειαζόμαστε προπονητές: Να φαν και οι κότες. Στην Ελλάδα, έχουμε πληθώρα προπονητών, προέδρων, παραγόντων και υποψηφίων. Χρειαζόμαστε φαρμακάκια. Θα τα βρούμε και αυτά. Με τρόπο, όμως, μην μας κάνουν και τσακωτούς. Χρειαζόμαστε λεφτουδάκια. Να από κοντά και οι χορηγοί (σε πολλές περιπτώσεις οι Έλληνες ηλίθιοι φορολογούμενοι μέσω κρατικών επιχειρήσεων που παριστάνουν τις ιδιωτικές και χορηγούν αφειδώς).

Να από κοντά και τα προνόμια: γέμισε ο τόπος ανθυπολοχαγούς και λιμενικούς. Να από κοντά και αρκετοί δημοσιογράφοι να γράφουν για τα «χρυσά παιδιά», τους «άτλαντες», τους «ήρωες», τους «παίδαρους» κλπ κλπ. Σχετικά με τους δημοσιογράφους απλά θυμίζω το υφάκι των ΣΤΟΚΩΝ της ΕΡΤ εκείνο το αλήστου μνήμης βράδυ του «ατυχήματος» των Κεντέρη-Θάνου με τη μηχανή, που έβγαιναν και καλά να υπερασπιστούν τα παιδιά και να σκυλοβρίσουν τους κακούς που τους έψαχναν. Φαντάζομαι εκεί στο Ραδιομέγαρο θα υπάρχουν τα σχετικά βίντεο. Αν δε τα κατάπιαν από τη ντροπή τους.

Έτσι λοιπόν στήθηκε το κόλπο. Αν το καλοσκεφτούμε, δεν κάναμε και κάτι εξωφρενικό: Απλά αντιγράψαμε τους άλλους. Έτσι είναι σήμερα ο αθλητισμός. Το Δόγμα άλλωστε είναι γνωστό: «Ντοπέ είσαι, αν σε πιάσουν. Αν δεν σε πιάσουν, δεν είσαι». Και φυσικά να μην ξεχάσω: από το κάδρο δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι πολιτικοί. Τα γνωστά ανθρωπάκια.

Το θέμα είναι ότι στη μάχη των αναβολικών με τον καθαρό αθλητισμό το πράγμα θυμίζει το παιχνίδι του χάκερ με τον διαχειριστή του συστήματος: η γάτα κυνηγά το ποντίκι. Ας αποφασίσει ο καθένας ποιος είναι η γάτα και ποιος το ποντίκι. Ποιος έχει τη φάκα και ποιος το τυράκι. Ο ένας παλεύει να σε πιάσει και ο άλλος παλεύει να ξεφύγει. Και σε πολλές περιπτώσεις ξεφεύγει. Σε άλλες, όχι. Η Μάριον Τζόουνς, ας πούμε, πήγε φυλακή. Χειρότερο και από φυλακή, έγινε ρόμπα σε μια χώρα που η αποτυχία θεωρείται κάτι σαν λέπρα.

Εδώ στην Ψωροκώσταινα, όταν έγινε η στραβή, ακολουθήσαμε την αθάνατη και αλάνθαστη μέθοδο: παριστάνουμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, κρυβόμαστε πίσω από το δαχτυλάκι μας, ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους και φυσικά φυσικότατα κατηγορούμε τους κακούς που μας έβαλαν στο μάτι. Και μετά τραβάμε και μια αναγγελία λήψης αυστηρότατων μέτρων «γιατί η Πολιτεία είναι αποφασισμένη» και πάμε για ύπνο. Αντε να «παρέμβει ο εισαγγελέας» ή να «διαταχθεί ΕΔΕ». Μετά νάνι.

Με το φτωχό μου το μυαλό δεν ξέρω ειλικρινά πόσο είναι το μερίδιο ευθύνης ενός αθλητή. Φτωχόπαιδα βλέπουν τη λάμψη και θαμπώνονται. Κάνουν ό,τι τους πει ο προπονητής. Είναι γνωστό άλλωστε ότι για τον αθλητή ο προπονητής είναι ο ΘΕΟΣ ο ίδιος. Κάποιοι βέβαια δεν θαμπώνονται και τα παρατάνε. Δεν θέλουν από τα 16 τους να χαπακώνονται. Κάποιοι άλλοι το παλεύουν έτσι κι αλλιώς. Έχω την εντύπωση ότι τα παλικάρια στην κωπηλασία αυτό έκαναν: το πάλεψαν έτσι κι αλλιώς.

Για να μην σας κουράσω άλλο, το φτωχό μου το μυαλό λέει ότι το ψάρι ακόμα και αν είναι ντοπέ βρωμάει από το κεφάλι. Όλα τα άλλα είναι για να περνάει η ώρα και να κουνάει το κεφάλι του ο Καψής στα παράθυρα του MEGA (το κάνει καλά νομίζω).

Και με τούτα και με κείνα, ξεχάστηκα λίγο. Έχω και το μπάσκετ, αλλά έχω και το ποδόσφαιρο. Αν ρωτήσετε έναν συμπατριώτη μου τι προτιμά, νίκη στο ποδόσφαιρο με Βραζιλία ή στο μπάσκετ με Ελλάδα, θα σας πει Βραζιλία. Kαι αυτή τη στιγμή πανηγυρίζει την τριάρα... ARGENTINA, CARAJO!! LIONELITO, SOS LO MAS!!!

23 σχόλια:

  1. Καλημέρα μας, συμφωνώ και επαυξάνω.
    Και αυτό που ψυχανεμίζομαι ότι είναι ακομα τραγικώτερο με τον Ελληνικό αθλητισμό (και όχι μονο), είναι ο απίστευτος ερασιτεχνισμός όλων.

    Όταν πια το γεννετικό ντοπάρισμα (που αυτή την στιγμή εχει τουλάχιστον ελεγξιμες συνέπειες και αποτελέσματα όταν γίνεται επαγγελματικά) είναι κοινός τόπος ακόμα και σε χώρες με ΑΕΠ όσο ο τζίρος του ΙΚΕΑ στην Ελλάδα, εμεις κινούμαστε σε ουσίες που έχουν αποσυρθεί εδω και 20 χρόνια.
    Τραγικά επικινδυνες, με άγνωστα αποτελέσματα, και με απροσδιόριστες συνέπειες.
    Ακόμα και εκει ο κάθε τυχάρπαστος που αυτοχρήζεται με την ανοχή μας μικρο-μεσαιο-μεγαλο παράγων, είναι ο ρυθμιστής της ζωής ανθρώπων φυρδην μίγδην.
    Τόσο τυχαία, τόσο γελοία, τόσο τραγικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρα Apos,
    Το φτωχό σου το μυαλό τα λέει πολύ καλά!
    Εμένα με ενοχλεί η κλεψιά. Θεωρώ πως κλέβουν! Όλοι τους! Είναι σαν να κλέβεις από εκκλησία που λέει και λαός.
    Γιατί παίζουν με τα αισθήματα μας. Γιατί χαιρόμαστε με τις νίκες τους. Γιατί δακρύζουμε στο άκουσμα του Εθνικού μας ύμνου! Γιατί χρεώθηκαν και τα εγγόνια μας γι αυτό το πανηγύρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λέω και εγώ...σε βλέπω να μην μιλάς για Ελλάδα-Αργεντινή και ανησυχώ!!! Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, θέλω να δω τι θα πεις. Σε καταλαβαίνω ότι είσαι σε δύσκολη θέση....:-)

    Όσο για το dopping, έχεις δίκιο ότι στην Ελλάδα δεν έπαιζε ζημιά αν δεν σε πιάσουν. Και αυτό πέρναγε ως ιδεολογία. Μήπως βρε Apos δεν ισχύει το ίδιο σε κάθε πράγμα στον έρμο αυτό τόπο;;; "Κάν' την και αν δεν σε πιάσουν, είσαι βασιλιάς"!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα,
    ήθελα να σε ρωτήσω από χτές με ποιον θα είσαι στον αγώνα της Τετάρτης :)

    Για το θέμα τώρα, τυγχάνει να γνωρίζω καλά και αθλητή που σταμάτησε γιατί δεν ήθελε να πάρει και αθλητή που πιάστηκε ντοπέ.

    Ευθυνόνται και οι αθλητές λοιπόν, αλλά την κύρια ευθύνη έχουν αυτοί που τους τα πασάρουν σαν απαραίτητα και η πολιτεία που κάνει τα στραβά μάτια στο όνομα των μεταλλίων που κάνουν τον κόσμο να ξεχνάει τα προβλήματα της καθημερινότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Kρίμα πραγματικά...
    Απορώ πως σκέφτονται ότι θα ξεφύγουν, άντε μία, άντε δύο... μετά;
    Όπως είπες θαμπώνονται από τη δόξα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Apos όντως εδώ βλέπω κι εγώ το πρόβλημα: γιατί πέφτουμε κάθε φορά από τα σύννεφα με τους ντοπαρισμένους? και γιατί ντροπή στην Ελλάδα όταν αυτό γίνεται διεθνώς? φυσικά δεν το εννοώ με την έννοια "Γιατί μαλώνετε εμένα κύρια αφού κι ο Αθανασίου μιλάει?" το λέω με την έννοια του ότι γίνεται παντού και εμείς περιμένουμε στην Ελλάδα οι αθλητές να βάζουν μόνο αγνό λάδι πριν βγουν στον αγώνα. Αυτό το θέμα δεν είναι ντροπή Ελλάδα, είναι ντροπή γενικώς. Αν και μετά το θάνατο της Φλόρενς Γκρίφιθ Τζοουνς δεν ξέρω, νομίζω ότι κι οι αθλητές πληρώνουν πολύ ακριβά αυτή τη ντροπή. Στο κάτω κάτω εμείς ζητάμε το θέαμα. κι αυτοί μας το δίνουν.
    Κλείνω με μια απορία του Άντυ Γουώρχολ. "αυτή τη μανία με τα ρεκόρ δεν θα την καταλαβω ποτέ. ωραία κάποιος κάνει χρόνο 10 δευτερόλεπτα κάποιος άλλος 9 κοκ. Και που θα καταλήξει αυτό?" Αλήθεια που θα καταλήξει αυτό?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πάντα είχα ταυτίσει την αργεντινή στο μυαλό μου με το ποδόσφαιρο. και με τα τάνγκος. και πάντα τη συμπαθούσα περισσότερο στο ποδόσφαιρο από την βραζιλία που φασιστικά έπρεπε να υποστηρίζουμε όλοι λόγω του επιθετικού ποδοσφαίρου. φυσικά θέλω να κερδίσει η ελλάδα αύριο, αλλά και η αρχεντίνα να προκριθεί το σημαντικό είναι να νικήσει όποιος περάσει τους αμερικάνους.
    όσο για τη ντόπα, είναι πλέον κοινό μυστικό και πρέπει να αποφασίσουμε τι θέλουμε, μετάλλια βρώμικα ή καθόλου μετάλλια..
    πάντως ο φελπς με κούρσα και παγκόσμιο ρεκόρ τρώει μόνο το ριζόγαλο της γιαγιάς..
    hasta la vista

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κατερίνα και Mara, συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Το φτωχό μας το μυαλό κατεβάζει τις αυτονόητες σκέψεις.
    VK, δεν μιλάω για το παιχνίδι το σημερινό καθόλου. Και έκανα το λάθος και πήρα μαζί μου σήμερα μια τσάντα που λέει ΑRGENTINA. Και την κρατάω ανάποδα.
    Matrix, το πρόβλημα είναι ότι θέλω και οι δύο να κερδίσουν! Νομίζω όμως ότι αφού κερδίσαμε τη Βραζιλία στο ποδόσφαιρο, θέλω να κερδίσει η Ελλάδα στο μπάσκετ. Πιστεύω ότι αν παίξουμε όπως με την Κίνα, θα κερδίσουμε. Αν όμως οι Αργεντινοί πιάσουν καλή απόδοση, δεν έχουμε καμία ελπίδα. Αν πιάσουν...
    wilma μας, στην απορία του Warhol «πού θα καταλήξει όλο αυτό» η απάντηση είναι μία και μακάβρια: «σε έναν τάφο». Σόρρυ κιόλας πρωινιάτικα.
    tovene, θύμισέ μου να σε γράψω στο club τον filoargentos. Είμαστε λίγοι που αντιστεκόμαστε στη βραζιλιάνικη σαχλαμάρα. Εσύ πας για πρόεδρος γιατί ξέρεις ότι την λένε Αρχεντίνα και όχι ΑρΖεντίνα.
    Ξέρεις κάτι για τα ρυζόγαλα της γιαγιάς του Φελπς; χε χε.
    Hasta mas ver λέμε εμείς. Το hasta la vista είναι πολύ... ισπανικό. (έτσι για να μπαίνεις στο πετσί του ρόλου).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Οι κωπηλάτες μας πιστεύεις πως δεν ντοπάρονται; Ξέρω ότι είναι λίγο... αφοριστική η άποψή μου... αλλά πιστεύω πως όλοι παίρνουν το κατιτίς τους. Και δεν αναφέρομαι στα συμπληρώματα διατροφής τα οποία είναι θεμιτά και νόμιμα.
    Πάντως ξέρεις κάτι; Έχοντας αυτή την άποψη, η Χαλκιά και η κάθε Χαλκιά πήρε δίκαια το χρυσό. Εφόσον πίνουν όλοι μαγικό ζωμό, ο νικητής είναι δίκαια πρώτος.
    Άντε... ήρθε η Τεταρτούλα... πως και πως περιμένω το ντέρμπι...
    Προβλέπω σκορ 83-75 για την Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Γιατρέ, συνεννοημένοι είμαστε; Την ίδια ακριβώς ώρα γράφαμε σχόλιο. Δεν ξέρω για το αν ντοπάρονται οι κωπηλάτες. Ξέρω όμως ότι ο Πολύμερος τραβάει κουπί 20 χρόνια. Στην αφάνεια. Αυτό κάτι λέει.
    Μου φαίνεται ότι δεν θα το δω καθόλου το μπάσκετ και θα ησυχάσω! Ζω άλλωστε ήδη με τι διπλή χαρά: κερδίσαμε Βραζιλία 3-0 και πήραμε και το πρώτο μας ΧΡΥΣΟ. Στην ποδηλασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όλοι πρωινοί σήμερα. Καλημέρα! :)
    Εγώ χαίρομαι να βλέπω ρυθμική γυμναστική. Τα πιτσιρίκια ούτε να φάνε δεν τολμούν, τι θα μπορούσαν να πάρουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. εγώ ένα έχω να πω (και το λέω σοβαρά): δεν ξέρουμε να χαπακωνόμαστε. ο αθλητισμός στην ελλάδα με τη μορφή την καθαρά επαγγελματική είναι σχετικά καινούργιο φρούτο. πριν από 15 - 20 χρόνια δεν είχαμε αθλητές με παγκόσμιες επιδόσεις, ακριβώς γιατί, κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν χαπακώνονταν οι αθλητές. και επειδή ρώτησα κάποιους μεγαλύτερους μου είπανε ότι και η βερούλη είχε βρέθεί τότε σε κάποια φάση ντοπέ, πράγμα που επαληθεύει, νομίζω, αυτό που είπα.
    τα τελευταία χρόνια που "ξυπνήσαμε" και έχουμε διακρίσεις, μοιραία χαπακωνόμαστε. απλώς επειδή η κατάσταση αυτη είναι σχετικά καινούργια στην ελλάδα δεν ξέρουμε πως να τη χειριστούμε. οι αμερικανοί (για να μη μιλήσω για τις πρώην ανατολικές χώρες και ιδιαίτερα για ανατολική γερμανία) αλλά και άλλες χώρες , έχουν κάνει επιστήμη τον συγκεκριμένο τομέα και ξέρουν πως να κινηθούν. η μάριον τζόουνς μπήκε φυλακή λόγω παιχνιδιών που παίχτηκαν στα παρασκήνια και όχι λόγω λανθασμένων χειρισμών. ο θάνατος της φλόρενς γκρίφιθ τζόινερ δείχνει ότι παρά την "επιστημονικότητα" του, το φαινόμενο είναι πολύ σοβαρό.
    και για να το κλείνω, γιατί πολλά έγραψα, βρίσκουν ντοπέ τους έλληνες αθλητές, γιατί είμαστε βλάκες και δεν ξέρουμε ακόμα να διαχειριζόμαστε αυτό το θέμα. ακόμα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. τώρα, όπως διαβάζω αυτά που έγραψα, σαν παράκληση προς τους αρμόδιους να χειριστούν καλύτερα το ντόπινγκ και να μην πιάνονται οι αθλητές μας, μοιάζουν αυτά που έγραψα!
    (χαχαχαχαχα!)


    και βίλμα, ο apos το είπε πολύ σωστά. σε ένα τάφο θα καταλήξει αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αποτέτοιε, έτσι κι αλλιώς οι 'αρμόδιοι' κοιμούνται. Μην ανησυχείς.
    Για την Τζόουνς, μπορεί να παίχτηκαν παιχνίδια. Η ουσία όμως είναι ότι εκεί η Δικαιοσύνη έκανε τη δουλειά της. Και ξαναλέω: χειρότερο και από τη φυλακή είναι ότι ρεζιλεύτηκε σε μια χώρα που η αποτυχία δεν γίνεται ανεκτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Συμφωνώ απολύτως με όσα γράφεις.

    Το πόσο μεγάλο είναι το παιχνίδι με τις ομοσπονδίες, τους παράγοντες, τους δημοσιογράφους, τους αθλητές, φάνηκε χτες στο αγαπημένο μας δελτίο του MEGA (στο οποίο δεν ήταν ο Καψής):
    Ο Στραβελάκης, όταν τελείωσε το ρεπορτάζ για την ντόπα, είπε ότι αυτές οι αποκαλύψεις δεν πρέπει να σκιάσουν τα μετάλλια των αθλητών μας, τα οποία είναι πάαααρα πολύ καθαρά, και τα οποία αποκτήθηκαν με την δουλειά και τις προσπάθειες του Ιακώβου!

    Είναι αυτό που λέγαν οι παλιοί: Θέλει η πουτ@ν@ να κρυφτεί και η χαρά (η λύπη στην προκειμένη περίπτωση) δεν την αφήνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Έτσι ακριβώς Φώτη. Οι παλιοί το είπαν σωστά.

    Αχαλίνωτε, έβαλα τον Λιονελίτο και πάλι. Έβγαλα την άλλη φωτό για να μην προκαλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πάντως χτες με την Βραζιλία έγινε το δεύτερο συνθετικό του μπλογκ μου (Αχαλίνωτο σεξ) :) :) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. perdonami..(αυτό είναι ιταλικό, φαντάζομαι πως κάπως έτσι πρέπει να είναι και στα ισπανικά)
    hasta mas ver λοιπόν!
    και presidente! τι ονόρε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Τελικά κέρδισε το 25% σου. Μας έφαγε ο Ντελφίνο με τα κουλά σουτ του και ο Μανού με την τέχνη του...
    Όπως και το μη καθαρό δικό μας μυαλό όταν έπρεπε.
    Δεν πειράζει, η Αργεντινή είναι από τις ομάδες που δεν με πειράζει να χάσουμε τόσο. Έτσι είναι το μπάσκετ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Τα θερμά μου συγχαρητήρια για το 25% σου.
    Προφανώς οι δύο ομάδες πάλεψαν στο παρκέ, τόσο σκληρά και αμφίρροπα όπως τα θέλω σου και τα ποσοστά σου, αλλά μάλλον επί το ποιοτικώτερο και όχι το ποσοτικότερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. οι σκέψεις με βρίσκουν σύμφωνο!

    όμως, έχε ακόμα λίγα:
    1. διοργάνωση χωρίς επιτυχίες των διοργανωτών (ντόπα) δε γίνεται...
    2. ως γνωστόν στην Ελλάδα όλα τα ξεφτυλίζουμε...
    πήραμε 16 μετάλλια το 2004, χωρίς ακόμα 2-3 (Κεντέρη-Θάνου-αρσιβαρίστα με τεστοστερόνη)
    και οι ανεξάρτητοι οίκοι μας έβγαλαν - αναλογικά με πληθυσμό κλπ. - ΤΗ Νο.1 ΧΩΡΑ ΣΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ(=μετάλλια)

    ΤΟΥΣ ΞΕΣΚΙΣΑΜΕ ΟΛΟΥΣ! (και όλα)

    κι αυτά δε περνούν απαρατήρητα... χαλάνε τη πιάτσα και τη σειρά

    τις εγχώριες ευθύνες δε τις σχολιάζω - τα εγραψες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Χαιρετώ Apos!
    Αν ήθελα να πω κατι για το ντοπινγκ νομίζω πως δεν θα μίλαγα καλύτερα απ' όσα εσύ έγραψες!
    Έτσι ακριβώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή