Στις διακοπές της Νάξου, έκτος από το να τρώω, να οδηγώ, να κολυμπώ και να βγάζω φωτογραφίες, δέησα να διαβάσω και κανά βιβλίο. Πέντε για την ακρίβεια. 1. Ένα πολιτικό για την Αργεντινή, εντελώς αδιάφορο, επομένως να μην πρήζω κανέναν. Για την ιστορία λέγεται: Isabel Perόn, intimidades de un gobierno του Julio González.
2. Los girasoles ciegos του Alberto Méndez. Αληθινές ιστορίες από την εποχή μετά τον Ισπανικό Εμφύλιο. Όπως λέει και ο συγγραφέας, «ιστορίες που διηγήθηκαν χαμηλόφωνα άνθρωποι, που δεν ήθελαν να πουν παραμύθια, αλλά να μιλήσουν για τους φίλους τους, για τους εξαφανισμένους συγγενείς τους, για ανεπανόρθωτες απουσίες. Ιστορίες σε εποχές σιωπής, όταν προκαλούσε φόβο να ξέρει κάποιος ότι γνωρίζεις...».
3. Έπεσε στα χέρια μου μάλλον τυχαία το βιβλίο του Κώστα Ουράνη, Ισπανία (εκδ. Βιβλιοπωλείον της Εστίας). Η ιστορία της χώρας και οι εντυπώσεις ενός ανθρώπου που βρέθηκε εκεί στα περίεργα χρόνια της Δεύτερης Δημοκρατίας (1931-1936). Ευχάριστη έκπληξη.
4. Ανακάλυψα τον Αλεσάντρο Μπαρίκο μέσα από το Χωρίς Αίμα (εκδ. Πατάκη). Σύντομο, με ένα περίεργο μπλακ χιούμορ, δυνατές εικόνες, αλλά ακόμα δεν είμαι σίγουρος ότι μου άρεσε. Ίσως και να έφταιγε η πολλή άμμος που με χτύπαγε στην πλάτη. Μάλλον πρέπει να προσπαθήσω περισσότερο με το Μετάξι. Έτσι μου είπαν.
5. Τελευταίο και... πιο καταπληκτικό: Χαρούκι Μουρακάμι, Σπούτνικ Αγαπημένη (εκδ. Ωκεανίδα). Το διάβασα μονορούφι με έναν φραπέ στο χέρι. Νομίζω ότι θα γινόταν ωραιότατο θρίλερ. Το τέλος λίγο με απογοήτευσε πάντως.
Εύγε! Το καλοκαίρι είναι ακόμα καλύτερο όταν συνδυάζεται με ένα καλό βιβλίο. Και όταν είναι 5, ακόμα καλύτερα! Ο Μουρακάμι είναι καταπληκτικός συγγραφέας. Γράφει με υπέροχο τρόπο και συνθέτει τις εικόνες σαν κομμάτια από παζλ. Τον ανακάλυψα με το "Νορβηγικό Δάσος". Αν και δεν με ενθουσίασε στην αρχή, αυτή τη στιγμή είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβαστερό μου παιδί γεια σου!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να διαβάζεις γρήγορα, δεν εξηγείται αλλιώς τόσα πολλά! Πάντως η Ισπανία, δεν έφυγε από το κέντρο του ενδιαφέροντος! :)
Πάω να δω τις φωτό! Φιλιά!!!
Όντως διάβασες αρκετά. Εγώ πάλι, κάπου είδα ποίημα του Μπόρχες και αποφάσισα να τον μελετήσω περισσότερο. Δεν ξέρω αν ανήκει στους συγγραφείς που σου αρέσουν (άσχετα αν έχετε ίδια καταγωγή-δεν λέει κάτι αυτό) κι αν έχεις ήδη γνώμη, αλλά εμένα μ' εντυπωσίασε και σκέφτηκα πως κάποτε τον "προσπέρασα" πολύ γρήγορα και πήγα σε άλλες αναγνώσεις. Ίσως όμως ν' αλλάζουν και οι διαθέσεις μας με τα χρόνια. Καλησπέρα apos. Ενδιαφέρουσες φωτογραφίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυτάλαντε μου Apos! Πόσα καλά έχεις συγκεντρωμένα πάνω σου? γράφεις, φωτο-γράφεις περι-γράφεις, τι άλλο χρειάζεσαι? μήπως η γρκίνια που προτάσσεις είναι το όπλο για να μη σε "ματιάσουμε"?
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά από τα βιβλία αυτά δεν γνωρίζω κάποιο. Αλλά έχω μαζί μου το Πέδρο Πάραμο (στις διαταγές σας είδατε?) ελπίζω να έχω κι εγώ τη δυνατότητα να διαβάσω τόσα βιβλία. Αν και ο μικρός Νάντο δεν αφήνει πολλά περιθώρια (ΥΓ εγώ τον λέω Νάντο, πειράζει?)
Να μαι και εγώ εδω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως ήρθες, καλως ήρθα και καλό χειμώνα σε όλους μας.
Ακόμα με την βαλίτσα ανοιχτή είμαι, αλλά την καλησπέρα μου ήθελα να την αφήσω. Διαβασα κι όλες τις αναρτήσεις σου μαζί, και δεν ξέρω σε ποια ακριβώς γράφω.
Πάντως σύμφωνα με τον άτυπο κώδικα του blogging πρέπει να σε ενημερώσω ότι την φωτο με την Ρομίλντα ...θα στην κλέψω.
madame, ο Borges δεν ήταν ποτέ αγαπημένος μου. Πάντοτε προτιμούσα τον Julio Cortazar. Υπάρχουν βέβαια δεκάδες νέοι συγγραφείς, δεν ξέρω όμως πόσοι έχουν μεταφραστεί ελληνικά για να σου πω ονόματα. Κάποια βλέπω κάθε τόσο και στα ελληνικά, όπως το Χάρτινο Σπίτι (αν το λέω καλά, γιατί εγώ το διάβασα ισπανικά).
ΑπάντησηΔιαγραφήwilma μας, δεν είμαι και τόσο πολυτάλαντος, αλλά ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ελπίζω να σου αρέσει αυτό το βιβλίο (Πέδρο Πάραμο). Υπάρχουν πολλά που θα έπρεπε να σου πω πριν το διαβάσεις.
Κατερίνα μου, όπως διάβασες στα post, η Ρομίλντα ήταν παραγγελιά για σένα. Σου ανήκει, άρα δεν τίθεται θέμα κλοπής. Καλώς όρισες.
Άμα πάρω εγώ ισπανικό ή αργεντίνικο βιβλίο στις διακοπές, θα έχουν τελειώσει οι Ολυμπιακοί του Λονδίνου κι εγώ ακομα θα το διαβάζω! Θα προτιμήσω τα "Αιχμηρά Αντικείμενα" και το "Του φιδιού το γάλα" αν δεν σας πειράζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθόλου δεν μας πειράζει, querido. Να τα διαβάσετε αυτά τα δύο και να μας πείτε τη γνώμη σας να ξέρουμε. Έρχεται και άλλο κύμα διακοπών και όλο και κάτι θα χρειαστούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ ρε γαμώτο έχω το "ταξίδι στην άκρη της νύχτας" του σελίν εδώ και κανά δυο μήνες περίπου και λόγω κάποιων καταστάσεων που μου τύχανε, ακόμα το παιδεύω παρόλο που μου άρεσε. αυτά που αναφέρεις δεν τάξέρω αλλά καναδυό μου φάνηκαν ενδιαφέροντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήτι και άλλες διακοπές;;;; γαμώ$&*&&^%$%$&^))*#@^%!!!!!!!
Το πόσο μου αρέσει να χαζεύω φωτογραφίες από τις διακοπές άλλων -ειδικά φέτος που δεν μπόρεσα να κάνω εγώ- δεν λέγεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τα βιβλία, μακάρι να μεταφραστεί και στα ελληνικά το βιβλίο του Mendez...