Πώς ο Μπόρμπας έγινε (τελικά) μπάρμπας

Οι Ελληνάρες έχουμε μια συνήθεια. Όταν πάμε στο εξωτερικό, γινόμαστε... Έλληνες. Και να οι ευγένειες, η σωστή οδήγηση, οι πληθυντικοί, τα τσιγάρα στα τασάκια και η υπομονή στην ουρά. Μοναδική ίσως εξαίρεση, ο Marks and Spencer στην Oxford Street, όπου ο Έλλην κυριολεκτικά δεν παλεύεται. Γενικά πάντως, γινόμαστε –αυτό που λένε- Ευρωπαίοι...
Αντίστοιχα και οι ξένοι που έρχονται στην Ελλάδα. Αργά ή γρήγορα θα μάθουν τα κατατόπια και θα προσαρμοστούν. Γιατί πόσο μπορεί να αντέξει ο Γερμανός να σταματάει στο πορτοκαλί; Πόσες φορές θα το κόψει με το πόδι ο Γάλλος 3,5χλμ μέχρι τον κάδο ανακύκλωσης; Όλα έχουν ένα όριο.

Θα μου πείτε, πού τα θυμήθηκα όλα αυτά; Τα θυμήθηκα, διαβάζοντας τις πρόσφατες δηλώσεις του Ριβάλντο (Μπόρμπα ντα Σίλβα κλπ κλπ) για το πρωτάθλημα.

Ο Μπόρμπας έπαιξε σε μεγάλες ομάδες μέχρι που τελείωσε ο χρόνος του. Και επειδή έμεναν κάτι λευκές σελίδες στο βιβλιάριο, είπε να έρθει Ελλάδα για τα τελευταία ένσημα. Του έκανε πρόταση ο Χερ Κόκκαλης και τη δέχθηκε. Και καλά έκανε. Υποθέτω βέβαια ότι κάτι θα του σφύριξαν για το τι εστί greek protathlima. Θα του μετέφρασαν πχ στα πορτογαλικά τη λέξη «παράγκα». Είπε όμως ο Μπόρμπας: Δεν βαριέσαι. Μπαλίτσα θα παίξω, τα φράγκα είναι καλά, δουλίτσα να υπάρχει, θα με λατρεύουν και σαν θεό εκεί οι ιθαγενείς.
Και ήρθε. Ένας Βραζιλιάνος στην Ελλάδα, που για πολύ καιρό έμεινε Βραζιλιάνος: σάμπες, μάμπες, γκολάκια, χαριτωμένα πορτογαλικά, μπλουζάκια με Jesus Saves (τι μανία και αυτή...)
Στο τέλος, όμως, άρχισε να συμβαίνει το... μοιραίο που λέγαμε και πριν. Πόσο να αντέξει; Έτσι και ο Μπόρμπας άρχισε να εμφανίζει έντονα σημάδια ελληνοποίησης: Όσα είπε όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό μού θύμισαν το Κακούργα κοινωνία που μου φέρθηκες βάναυσα της Μάρθας Βούρτση. Τι πιο ελληνικό διαχρονικά;
Και τα σημάδια ελληνοποίησης εξελίχθηκαν στην απόλυτη μετάλλαξη επί ΑΕΚ: «Αίσχος! Ντροπή! Συνωμοσία! Αλητεία!» είπε, όταν βγήκε η απόφαση του CAS. Θυμήθηκε δε και κάτι ψιθύρους στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού ότι τα πρωταθλήματα που είχε πάρει ήταν ολίγον πλαστά. Μήπως ήταν πλαστά και τα χρήματα; Ρωτάω εγώ ο αφελής.
Και έτσι επιβεβαιώθηκε ο κανόνας που λέγαμε παραπάνω: Εδώ που ήρθε, από Μπόρμπας έγινε μπάρμπας.
Προτείνω μετά τον «σερβο-έλληνα τεχνικό», τιμής ένεκεν, να αποκτήσουμε και τον «βραζιλιανο-έλληνα» ποδοσφαιριστή. Θα είναι ο καθρέφτης της νοοτροπίας μας πάνω στους «βαρβάρους».

ΥΓ1 Ακουσα ότι θα παρέμβει η Δικαιοσύνη για τα όσα είπε ο μπάρμπας. Αν είναι να παρέμβει όπως στην υπόθεση του οπαδού που δολοφονήθηκε στην Παιανία και ουδείς τιμωρήθηκε, τότε η Δικαιοσύνη ας πάει να σουβλίσει τον οβελία.

ΥΓ2 Προς φίλους της ΑΕΚ ή του ΠΑΟ ή και της Βραζιλίας: Η χολή που μόλις χύθηκε βγήκε από το αργεντίνικο κομμάτι στο DNA μου: Μόλις δούμε Βραζιλιάνο, μας πιάνει ένα κάτι.
Αν ετοιμάζεστε να πέσετε να με φάτε ή να με πείτε Ολυμπιακό, έχω μια ιδέα: Φέρτε μου ένα λευκό χαρτί να υπογράψω και από πάνω γράψτε ό,τι θέλετε για την αξιοπιστία του greek protathlima.
Αλλά θα μου υπογράψετε και εσείς σε ένα λευκό χαρτί και εγώ από πάνω θα γράψω ότι αυτό που πιο πολύ σας χαλάει δεν είναι η αδικία, αλλά που οι Ντέμηδες και οι Τζιγγεραίοι δεν είναι χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Aλλωστε, οι Ντέμηδες το είπαν καθαρά: όποιος θέλει πρωτάθλημα, ας πάει στον Ολυμπιακό. Να το μεταφράσω και στα πορτογαλικά; Os campeoes so jogam no Olympiacos.