Ασυναρτησίες

Έχουν μεγάλη πλάκα οι Ιταλοί. Με 2% ύφεση και 10% ανεργία και ψήφισαν έναν ερασιτέχνη και έναν επαγγελματία κωμικό. Να υποθέσω ότι αν είχαν ύφεση 25% και ανεργία 30%, θα ψήφιζαν τον Aλ Μπάνο και τη Ρομίνα Πάουερ; Ή μήπως θα σήκωναν από τον τάφο τη θρυλική παλιοπαρέα του Ούγκο Τονιάτσι και των «Εντιμότατων Φίλων», για να στήσουν καμιά φάρσα;
Μεγαλύτερη όμως πλάκα έχουν οι Έλληνες που έσπευσαν να σχολιάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Ο μοναδικός σοβαρός άνθρωπος που γνωρίζω -και γνωρίζει την Ιταλία, όπως εγώ την Argentina- αρκέστηκε να βάλει σχεδόν τα κλάματα, κυρίως για το ποσοστό του Μπερλουσκόνι.
Από εκεί και πέρα, πολύς χαβαλές και τζέρτζελο. Θα μου πεις, από πίτα που δεν τρως τι σε νοιάζει και αν καεί; Σωστό. 
Υπάρχουν βέβαια και οι πολιτικοί. Η φίλη μου η Αλέκα, σου λέει σιγά τα λάχανα. Και αν δεν αρέσει στη Μέρκελ, θα βρεθεί άλλη Μέρκελ. Συνωμοσία μου μυρίζει και αναμένω με ενδιαφέρον την τοποθέτηση του Πάνου (εντελώς) Καμμένου.
Ο Βαγγέλας ο Βενιζέλος βλέπει ευκαιρίες για την Ελλάδα. Και αν αυτές οι ευκαιρίες δεν έρθουν, το πολύ-πολύ να πληρώσουμε άλλο ένα χαράτσι, για το οποίο ασφαλώς ο Φώτης ο Κουβέλης θα εκφράσει τη βαθιά του λύπη μέχρι ένα βήμα πριν το χαρακίρι.
Από την κυβέρνηση δεν άκουσα τίποτα, προφανώς είναι απορροφημένοι με την ανάπτυξη ή άρχισαν τη νηστεία για το Πάσχα, καθότι ευσεβείς χριστιανοί.
Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, έκαναν μια βαθυστόχαστη ανάλυση, επιπέδου Τσίπρα. Δηλαδή, κάτι χειρότερο από έκθεση ιδεών γυμνασίου.
Ήταν λέει «ελπιδοφόρο» το αποτέλεσμα. Ελπιδοφόρο για ποιον; Για την Κεντροαριστερά που απέτυχε να κεφαλαιοποιήσει τη δυσαρέσκεια 5 χρόνων; Για το γεγονός ότι ο κόσμος ψήφισε πάλι τον Μπερλουσκόνι; Ή μήπως επειδή ψήφισε έναν επαγγελματία κωμικό;  Ποιο κομμάτι από όλα είναι το «ελπιδοφόρο»;
Η έκθεση ιδεών έχει και συνέχεια. Η ανάλυση επιπέδου Τσίπρα βρήκε και ομοιότητες μεταξύ ιταλικού και ελληνικού πολιτικού κατεστημένου. Κοντολογίς, το κατεστημένο μιας από τις ισχυρότερες οικονομίες του πλανήτη, με μεγιστάνες του πλούτου παγκόσμιου βεληνεκούς, που διαπλέκεται με Βατικανό και Μαφία συγκρίνεται με τα βλαχο-λαμόγια ελληνικής κοπής που έβγαλαν πέντε φράγκα με κρατικά δάνεια. Βλέπεις την ομοιότητα;
Καμία διορατικότητα σε όλα αυτά τα καφενεία, καμία «πισινή» τύπου, κάτσε να δούμε πού θα πάει αυτή η ιστορία της Ιταλίας προτού βγάλουμε συμπεράσματα.
Δεν βαριέσαι. Αλλωστε, η ημιμάθεια είναι το ανώτερο στάδιο που μπορούν να φτάσουν οι αστοιχείωτοι. Σου θυμίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε τεράστιο αγώνα να καπελώσει το κίνημα των «Αγανακτισμένων», δηλαδή τις μούτζες και τα φάσκελα έξω από τη Βουλή που είδες σε τι εξελίχθηκαν. Τέτοιο επίπεδο ανάλυσης και κατανόησης της πραγματικότητας.
Δεν ξέρω εσύ, αλλά εγώ θα συμφωνήσω με τη φίλη μου που απλά έβαλε τα κλάματα. Για την κατάντια της Ιταλίας. Αλλά και για την κατάντια της Ευρώπης. Που έχει χωριστεί σε δύο ωραιότατα κλαμπ: από τη μία η Γερμανία που έχει μαζέψει όλο το ευρωχαρτί παρέα με τους λακέδες της και από την άλλη εμείς οι απελπισμένοι του νότου, που κάνουμε χαβαλέ όπως τις τελευταίες μέρες της Πομπηίας.
Στο κλαμπ των βορείων ξυνίζουν τα μούτρα με το παραμικρό δείγμα ελλείμματος χωρίς να κοιτούν την καμπούρα τους. Βλέπεις, ας πούμε το ομορφόπαιδο από την Ολλανδία που κάνει τον πρωθυπουργό. Ξύπνησε χθες το πρωί, καβάλησε το ποδήλατο και του ήρθε η έμπνευση: γιατί να μειώσω φέτος το έλλειμμα; Αστο για άλλη φορά, έχω και τη Στέψη του διαδόχου ομού μετά της Αργεντινής πριγκιπέσσας. Είδες να ξυνίσει κανείς μούτρα; Όχι. Βγήκε κανένας να νουθετήσει τους Ολλανδούς; Ούτε.
Ενώ εμείς στο κλαμπ των μπάζων συμπεριφερόμαστε σαν τους ψωριάρηδες που φοβούνται μην κολλήσουν την ψώρα των άλλων. "Μην γίνουμε Ελλάδα" σου λένε όλοι. Δηλαδή, μην κολλήσουμε ψώρα, βολευόμαστε με τη δική μας. Και κοροϊδευόμαστε. Διυλίζουμε τον κώνωπα με ασήμαντα και μοιράζουμε υποσχέσεις ότι όλα θα γίνουν όπως πριν. Μέχρι και ο Μπερλουσκόνι το κατάλαβε. Σου λέει, καλύτερος είναι ο Τσίπρας που παριστάνει την Κατσέλη του 2009;
Αχ μωρέ Μακιαβέλι! Είσαι και Ιταλός, τρομάρα σου και πάλι δικαιώθηκες.
Στο κορυφαίο του έργο έλεγε ότι τον "Ηγεμόνα" δεν τον νοιάζει αν οι καταπιεσμένοι υπηκόοι του δεν τον συμπαθούν. Αρκεί να μην συμπαθιούνται μεταξύ τους.
Σου θυμίζει κάτι αυτό ή να βάλουμε κανένα ιταλικό τραγουδάκι να παίζει;