Παρασκευή, Μαρτίου 30, 2012

Las Acacias

Οι Ακακίες είναι μια ακόμα ταινία-ευχάριστη έκπληξη από την Argentina. Θα την έλεγες road-movie, που εμένα πολύ μου αρέσουν. Ακου τώρα να δεις ιστορία: ο Rubén καταπίνει χιλιόμετρα από το Asunción της Παραγουάης στο Buenos Aires μεταφέροντας με το φορτηγό του ξυλεία.
Αν με ρωτήσεις, θα στον χαρακτηρίσω ήρωα. Τέτοια βαρετή διαδρομή δεν έχει ξαναδεί η Οικουμένη. Επίπεδη γη, πράσινο, πράσινο, πράσινο, άντε καμιά γέφυρα, κανά προσκυνητάρι του Gauchito Gil και τέλος. Στα είχα πει παλαιότερα που είχα κάνει τις δικές μου οδικές περιπέτειες στην πατρίδα.
Και σκέψου τώρα μέσα σε όλο αυτό να κάτσει το εξής περιστατικό: να σου πει το αφεντικό, μαζί με την ξυλεία για το Buenos Aires, να πάρεις μαζί σου την κόρη της οικιακής βοηθού. Η οποία σκάει μύτη με ένα μωρό λίγων μηνών στην αγκαλιά. Καταλαβαίνεις χαρά ο Rubén. Nα έχει να καταπιεί τόσα χιλιόμετρα, τίγκα στην ξυλεία και στο διπλανό κάθισμα να κατσικωθεί μια Jacinta με ένα μωρό.
Εδώ σε θέλω κάβουρα σκηνοθέτη μου. Πώς μπορεί όλο αυτό να έχει ενδιαφέρον; Ε λοιπόν, ο σκηνοθέτης απεδείχθη όντως κάβουρας. Όχι Λάνθιμος και σκουπίδια να κάνεις εμετό.
Διότι αν αφεθείς στον αργό και αφαιρετικό ρυθμό της ταινίας, αν καθήσεις λίγο πιο αναπαυτικά στην πολυθρόνα να παρακολουθήσεις -σαν σε ριάλιτι- δύο κάμερες μέσα σε ένα φορτηγό, μαζί με τις ελάχιστες αναγκαστικές στάσεις για φαΐ και τσιγάρο, θα γοητευθείς. Aρκεί να προσέξεις τις λεπτομέρειες. Χρόνος υπάρχει, γιατί η διαδρομή είναι μεγάλη.
Οι διάλογοι βγαίνουν με το σταγονόμετρο και είναι φυσικό. Εσύ δηλαδή αν είχες να κάνεις αυτή τη διαδρομή, τι θα συζητούσες με την Jacinta που κουβαλά ένα μωρό και την οποία σού φόρτωσε η ανάλγητη εργοδοσία ως αγγαρεία;
Όμως οι αλήθειες των δύο πρωταγωνιστών κρύβονται στα επιφυλακτικά τους βλέμματα, στις ζωντανές εκφράσεις, στην αμήχανη συνύπαρξη στην καμπίνα ενός φορτηγού. Που άλλοτε νομίζεις ότι θα γίνει κωμωδία και άλλοτε θρίλερ.
Kάπως έτσι θα ταξιδέψεις μαζί τους από το Asunción στο Buenos Aires. Και θα διαπιστώσεις πώς 1.300χλμ επαγγελματικής διαδρομής, μπορούν να γεμίσουν τις σελίδες μιας κενής ζωής.

6 σχόλια:

  1. in apos we trust επειδη εμεις οι δυο μάλλον κάνουμε καλο παρεακι στο σινεμά , θα τη δω! και λέω καλο παρεακι γιατί ότι έχεις προτείνει μέχρι τώρα μου έχει αρέσει πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μόλις την είδαμε: π ο λ ύ ωραία ταινία. Απορώ-για ακόμη μία φορά-γιατί τέτοιες ταινίες δεν βγαίνουν σε πολλές αίθουσες και θεωρούνται "φεστιβαλικές". Ο κόσμος θα ήταν αλλιώς απλά και μόνο αν περισσότεροι άνθρωποι έβλεπαν τετοιες ταινίες αντί των "κονσερβών" Ι, ΙΙ, κοκ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εχεις ένα τρόπο να τα λες!!
    καλό μήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΦΟΥΛΗ, καλό μήνα και σε σας! Θα έχει αρχίσει να καλοκαιριάζει κιόλας...

    lemon, χαίρομαι που σου άρεσε! θα επανέλθω και με νέες προτάσεις.

    aswte, ελπίζω να την δεις και να δικαιωθώ, γιατί είναι λίγο δύσκολη ταινία.

    gerasime, και είναι νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλά που μου το θύμισες να τη βάλω στη λίστα του βίντεο-κλαμπ. Από το τρέιλερ φαίνεται ενδιαφέρουσα ταινία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή