
Επιτέλους! H Ίνγκριντ Μπετανκούρ ελεύθερη. Ποια είναι τούτη;
Η Μπετανκούρ είναι μια Κολομβιανή πολιτικός. Η μητέρα της υπήρξε βουλευτής και ο πατέρας της υπουργός και διπλωμάτης. Μπήκε πολύ νέα στην πολιτική με ρομαντικό τρόπο, αφού μιλούσε για διαφάνεια και ειρήνη στην... Κολομβία. Μάλιστα, μοίραζε προφυλακτικά στους πολίτες συμβολικά, θεωρώντας ότι η διαφθορά είναι σαν το AIDS. Εξελέγη βουλευτής και τελικά, το 2002, διεκδίκησε την προεδρία. Στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας μετέβη στην αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη των αριστερών ανταρτών για να συνομιλήσει μαζί τους. (Στην Κολομβία, υπάρχει μια περιοχή όση η Ελβετία, την οποία ελέγχουν οι αντάρτες. Τόσο καλά..)
Η κυβέρνηση την είχε προειδοποιήσει να μην πάει. Η ίδια αψήφισε τις προειδοποιήσεις με αποτέλεσμα στις 23 Φεβρουαρίου 2002 να πέσει θύμα απαγωγής.
Το μαρτύριό της τελείωσε στις 2 Ιουλίου 2008.
Εύχομαι ειλικρινά να μην έχει τα σοβαρά προβλήματα υγείας που ακούγεται ότι έχει και να καταφέρει να προσαρμοστεί στην πραγματικότητα.
Πάμε λίγο στο παρασκήνιο: στη Νότιο Αμερική κυριαρχούν κεντροαριστερές κυβερνήσεις διαφόρων αποχρώσεων και... στυλ. Από τον Ούγκο Τσάβες στη Βενεζουέλα και τους περονιστές μου στην Αργεντινή, μέχρι ευσεβείς καθολικούς, συνδικαλιστές, γιατρούς και ινδιάνους που την έχουν δει αριστεροί.
Φυσικά, τα νεύρα των Αμερικανών τσατάλια. Λίγο το έχεις να σε βρίζουν πατόκορφα τόσοι πρόεδροι;
Μοναδική εξαίρεση, η Κολομβία όπου η καθολική προεδράρα με το όνομα Αλβαρο Ουρίμπε έχει πλέον πάρει εργολαβία τη στήριξη των ΗΠΑ. Παρέα με τον πρόεδρο του Μεξικού (εκεί είναι μια άλλη ιστορία...).
Η προεδράρα λοιπόν, έχει πάρει τρελλά φράγκα και σύγχρονα μέσα για να εξοντώσει τους αριστερούς αντάρτες και τους εμπόρους ναρκωτικών. Φυσικά, ο κόσμος έχει κουραστεί από τον εμφύλιο, οπότε το πράγμα γίνεται πιο εύκολο. Ακόμα και οι ίδιοι οι αντάρτες εγκαταλείπουν τα όπλα, «δίνουν» στεγνά τους συντρόφους τους, έναντι αμνηστίας και χρημάτων για μια καλύτερη νέα ζωή. Πρόσφατα μάλιστα σκοτώθηκε ο αρχηγός τους.
Κάπως έτσι σώθηκε και η Μπετανκούρ. Μια καλά οργανωμένη στρατιωτική επιχείρηση, στη διάρκεια της οποίας δεν άνοιξε ρουθούνι. Προς μεγάλη απογοήτευση του Ούγκο Τσάβες που την είχε δει «φυσικός συνομιλητής» των ανταρτών...
Από κοντά φυσικά και ο μαμούνιας ο Σαρκοζίς. Τι σου κάνει αυτός ο άνθρωπος: Ήρθε εδώ, μας πούλησε φούμαρα για Grece-France nouvelle alliance και το φάγαμε το κουτόχορτο και πήραμε τις φρεγάτες του. Μόνο την Κάρλα μάτι δεν πήραν οι λιγούρηδες, αλλά δεν βαριέσαι.
Τα ίδια και με την Μπετανκούρ. Την είδε πατέρας της. Σου λέει, αφού παντρεύτηκε ΚΑΠΟΤΕ Γάλλο και έζησε στα Παρίσια, Γαλλίς είναι. Θα την κάνω σημαία μου να πάρω κανέναν πόντο. Και έτσι τώρα πανηγυρίζει...
Σόρρυ αν σας κούρασα με τις περιπέτειες της γειτονιάς μου.
Εξαιρετικό κείμενο, αγαπητέ συνάδελφε, και καθόλου βαρετό. Τα post σου είναι από τις λίγες ευκαιρίες που έχουμε για να ρίξουμε μια διαφορετική ματιά στα πολιτικά δρώμενα της αλλοδαπής, από αυτήν που μας σερβίρουν τα δελτία ειδήσεων (τρομάρα τους) εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάθαμε τελικά γιατί απελευθερώθηκε;
Πληρώθηκε χρήμα;
Ο δε Σαρκοζί σε λίγο θα μας πει ότι αισθάνεται και ελαφρώς Κονγκολέζος! Διότι ένας μακρινός του ξάδερφος είχε χουφτώσει κάποτε την αδερφή ενός φίλου του, που ο πατέρας του ήταν μουλούκος και τα 'πινε σ' ένα bistro με κάποιον γνωστό κογκολέζο διπλωμάτη.
Αει σιχτίρ!
(όχι εσείς, ο Σαρκ...)
Καλημέρα! Λογικά κάποιος το μαρτύρησε και τη βρήκαν την κυρία..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να το λες βαρετό αλλά είναι ενημερωτικό όπως λέει και ο spy άνωθεν...
Πολύ χαίρομαι που έγραψες για το θέμα. επίσης χαίρομαι που θα κατεβάσω το Banner για τη Μπετανκούρ από το Blog μου. είναι τόσο ωραίο που απελευθερώθηκε. Βέβαια αν σκεφτείς πως έχει περάσει εδώ και 6 χρόνια σε πιάνει φρικη. Γίνονται πολλές τέτοιες απαγωγές από ότι είχα δει στο site της και σπάνια τελειώνουν αναίμακτα όπως στη δική της περίπτωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθόλου βαρετό, όπως έξυσαν και οι ανωτέρω. Όποιον βαριέται τέτοια ποστ να τον κάνεις μπαν! Η Μπετανκούρ ελευθερώθηκε σε μια γενικότερη επιχείρηση πεσίματος στους αντάρτες (τέτοιες λαλακίες κάνουν οι ανάρτικες ομάδες ανά τον κόσμο και χάνουν την συμπάθεια που μπορεί να τους έχεις)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την "Ε":
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Κολομβιανός υπουργός Αμυνας, Χουάν Μανουέλ Σάντος, μιλώντας στους δημοσιογράφους περιέγραψε πώς οι στρατιωτικοί μυστικοί πράκτορες κατάφεραν να διεισδύσουν στη δομή της αντάρτικης οργάνωσης και άφησαν τον επικεφαλής των απαγωγέων να πιστέψει πως θα μετέφεραν τους ομήρους με ελικόπτερο σε άλλο κρησφύγετο. Μόλις το ελικόπτερο απογειώθηκε, οι πράκτορες αποκάλυψαν την ταυτότητά τους στους ομήρους (την Μπετανκούρ, τρεις Αμερικανούς στρατιώτες και άλλους έντεκα Κολομβιανούς ) που έμειναν εμβρόντητοι. Πρόσθεσε επίσης ότι η κατάσταση της υγείας όλων των ομήρων είναι καλή.
Καλό είναι να μαθαίνουε και τι γίνεται σε άλλα μέρη του πλανήτη! Πάντως , χθες διάβασα ότι η Κολομβία συγκαταλέγεται στις χώρες με τους πιο ευτυχισμένους πολίτες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθόλου βαρετό ποστ!!!! Επιτέλους .... Την είχαν για να πεθάνει!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεν κάνω λάθος υπάρχει για το Μεξικό η ρήση "Φτωχό Μεξικό, τόσο μακριά από τον Θεό και τόσο κοντά τις ΗΠΑ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γεγονός ότι οι ΗΠΑ βλέπουν την Αμερικανική ήπειρο σαν αυλόγυρό τους, δημιουργεί σίγουρα προβλήματα...
ΥΓ.
Φυσικά και ο Σαρκοζύ είναι Ελληνάρας και η Κάρλα Ελληναρού εξ αγχιστείας! Ρωτήστε και τον Πανίκα...
Εάν οι Κολομβιανοί είναι ευτυχισμένος λαός, τότε μάλλον το οφείλουν στην ποιότητα της παραγωγής τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δε απελευθερωτές μάλλον ξεσήκωσαν το δικό μας συμβάν με το ελικόπτερο και τον Κορυδαλλό!
Ακριβώς Polse. O Μεξικανός δικτάτορας, στρατηγός και ολίγον ήρωας Porfirio Diaz το είχε πει αυτό: Pobre Mexico, tan lejos del dios, tan cerca de los Estados Unidos...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως να είναι άραγε η ζωή μετά από 7 σχεδόν χρόνια ομηρίας; Όταν άκουσα την είδηση ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Apo μου!
Αχ Άπο, Άπο... Το θέμα της Μπετανκούρ το παρακολουθώ εδώ και πολύ καιρό αλλά αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να σχολιάσω κάτι. Ήρθα για λίγες μέρες στην Αθήνα (φεύγω το μεσημέρι της Παρασκευής), μένω στο Μενίδι και συνάντησα ήδη την Ελφ και τη Wilma. Ήθελα να συναντήσω κι εσένα, για να γνωρίσω την υπέροχη... "γκρίνια" σου από κοντά. Πιστεύω πως θα ξαναδοθεί ευκαιρία γιατί σκοπεύουμε να οργανώσουμε μπλογκοσυνάντηση. Θα τα πούμε όταν επιστρέψω στη βάση μου. Buenos dias!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα apos!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ το θέμα δεν το έχω παρακολουθήσει και γι'αυτό θ ήθελα να μάθω περισσότερα.
Όπως και ποιοί ήταν οι απαγωγείς.
Κανόνας βέβαιος...ότι υποστηρίζουν τα ΜΜΕ, δεν ισχύει.
Τι τους έχει πιάσει εκεί στη Νότια Αμερική και ανεβαίνουν τόσο πολύ οι γυναίκες πολιτικοί? οεο? Πρώτα η Χιλή, μετά η Βραζιλία, τώρα η Βενεζουέλα... χαχαχα (το πιο άκυρο σχόλιο / παρατήρηση ήταν αυτό, δε μπορείς να πεις -είναι γιατί πίστευα ότι δε θα τη γλίτωνε!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατρέ, ωραία τα είπατε, εμένα με αφήσατε στην απέξω... Θα περιμένω επανόρθωση, χε χε
ΑπάντησηΔιαγραφήmad: τα έμπλεξες ολίγον. Στη Χιλή έχουν γυναίκα πρόεδρο, αλλά στη Βενεζουέλα δεν έχουν ούτε είχαν ποτέ. Το ίδιο ισχύει και για τη Βραζιλία.
Γυναίκα έχουν στην Αργεντινή και όχι για πρώτη φορά.
πολύ ενδιαφέρον το ποστ σου. και κυρίως γιατί η διεθνής ενημέρωση είναι ένα παραμελημένο "άθλημα" στην Ελλάδα (πόσο μάλλον με τον επιτυχημένο τρόπο που ενημερώνεις εσύ)! παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις "αριστερές" εξελίξεις στη Νότιο Αμερική, αν και ομολογώ δεν είμαι όσο ενημερωμένος θα ήθελα. χαίρομαι που έπεσα πάνω στο μπλογκι σου, ελπίζω να τα ξαναπούμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή